Zamek Neukastel, wybudowany przypuszczalnie przez dynastię salicką, jest wzmiankowany w 1123 roku wraz z Heinrichem von Neukastel. po umieszczeniu królewskich klejnotów na sąsiednim zamku Trifels przez króla Konrada IV w 1246 r. zamek zostaje oddany przez Isengard, żonę królewskiego stolnika Philippa I von Falkenstein. Od tego czasu jest on zamkiem królewskim służącym do ochrony zamku Trifels.
Dokładna data powstania zamku jest obecnie niestety nie do odgadnięcia. Tymczasem w starej literaturze wspomina się o wybudowaniu go zaraz po powstaniu nowego zamku Barbarossy w Kaiserslautern (1156 r.) albo 50 lat później. Pięciokątny donżon i masywny mur kurtynowy wskazują na powstanie około 1200 roku.
Założycielami zamku byli hrabiowie z Saarbrücken, ewentualnie boczna linia rodu z Leiningen. Poprzez znaleziska (przeważnie ceramikę) datuję się powstanie zamku w czasach późno salickich około 1100 roku albo końca XI wieku. Prawdopodobnie był to zamek graniczny chroniący południową granicę królestwa Kaiserslautern.
Niecały wiek był ten wydłużony skalisty grzbiet górski zasiedlony i ufortyfikowany. Najstarsze ślady nawiązują do wczesnej epoki żelaza (okres lateński, V wiek przed Chrystusem). Ostatnie świadectwa pochodzą z późnej epoki rzymskiej (pierwsza połowa IV wieku n.e.)
Zamek Wilenstein został prawdopodobnie zbudowany przez cesarza Fryderyka Barbarrosę w 1152 roku dla ochrony ziem wokół Kaiserslautern. W dokumentach z 1169 roku szlachcicem z Wilenstein wymieniany był Merbodo von Wartenberg. W roku 1247 zamek był lennem hrabiów Leiningen.
Wysoko ponad miastem Landstuhl, na ostrodze skalnej gór Kahlenberg trzyma straż zamek Nanstein. Będący początkowo umocnionym grodem położonym powyżej drogi komunikacyjnej z Metz przez Saarbrücken, Kaiserslautern do Worms i Speyer, był częścią staufickiego systemu obronnego w zachodniej części królestwa.
Zamek zbudowany został przez panów von Siegburg i wzmiankowany był po raz pierwszy w 1060 roku. Zniszczony został prawdopodobnie po XI wieku.
Zamek Roseck położony w Niemczech, w pobliżu miejscowości Unterjesingen, w landzie Badenia Wirtembergia.
Zamek Hohenentringen położony w Niemczech, w pobliżu miejscowości Entringen, w landzie Badenia Wirtembergia.
Zamek Hohendießen został po raz pierwszy wymieniony w XIV w. gdzie lennikami szwabskiego rodu szlacheckiego Hohenbergów była szlachecka rodzina Dießer. W 1334 roku jako właścicieli wymienia się Ulricha i Wolfa der Dießer. Ta miejscowa szlachta była juz wzmiankowana w 1100 r.
Zamek został wybudowany w XII w. przez panów von Müneck, bocznej linii von Hailfingen, popleczników palatynów z Tybingii, jako zamek ochronny i ofensywny. Następne pokolenia Hailfingerów powoli wysprzedawały swą siedzibę.
Prawdopodobnie zamek Hohentübingen został założony około 1037 roku. Kamienne wały otoczyły go dopiero w XII-XIII stuleciu, przedtem był tylko otoczony drewnianymi ostrokołami. Pierwsza pisemna wzmianka pochodzi z 1078 roku.
Zamek Rüdenburg zbudowany był prawdopodobnie w latach 1220-1250 przez panów von Rüdenberg. W roku 1446 wspomina się w dokumentach o Albrechcie Kechler von Rüdenberg. Pozostałymi właścicielami byli palatyni reńscy, hrabiowie Wirtembergii, panowie von Neueneck (1498), kraj Badenia Wirtembergia.
Zamek Wildenstein należy do najlepiej zachowanych i najbardziej znanych zamków Niemieckich. Wznosi się na stromo opadających zboczach skał, 810 m n.p.m., 200 metrów powyżej Dunaju.
Zamek Lichtenstein w Badenii Wirtembergii położony jest w Szwabskich Albach na wzgórzu o wysokości 817 m n.p.m., ponad doliną Echaz, małemu dopływowi Necker, wciętemu w dolinę na głębokość 250 metrów. Około 500 metrów na południowy-wschód od pałacu znajdują się resztki średniowiecznego zamku Alt-Lichtenstein, który został zniszczony w XIV wieku w Szwabskiej wojnie miast (Schwäbischen Städtekrieg (1387–1389)).
Zamek Zollernschlössle w Balingen powstał w XV w. Początkowo był siedzibą namiestnika Wirtembergii następnie przeszedł w ręce prywatne.
W roku 1920 będąc w ruinie został odkupiony przez miasto Bailingen i odbudowany w starym stylu.
Ród Hohenzollern po raz pierwszy został wspomniany w 1061 roku. W roku 1267 wymieniona została ich siedziba Castro Zolre, której wygląd, rozmiar i wyposażenie pozostaje nieznane. Przypuszcza się, że zamek został wybudowany już w pierwszej połowie XI wieku. W tym czasie musiał już być urządzony bogato i z przepychem.
Około 1200 roku rozpoczęli hrabiowie Hohenberg, ówcześni właściciele Heigerloch, budowę zamku na miejscu gdzie obecnie znajduje się pałac Schloss Heigerloch. Po kilku przebudowach na przestrzeni wieków w latach 1580-88 średniowieczny zamek został przebudowany na renesansowy pałac z inicjatywy hrabiego Christopha von Hohenzollern-Haigerloch.
Zamek Staufenberg zbudowany w pierwszej połowie XIII w. Wymieniany w dokumentach z końca XIII w. Zniszczony w 1818 roku.
Według dawnych przekazów zamek Urnburg był dość znaczny. Do dziś pozostały zdziesiątkowane resztki stojącej na wzniesieniu wieży i mur w głębokich krzakach. Obszar naokoło wieży nie jest jednak naturalnego pochodzenia, znajdowała się ty dość duża warownia.
Zamek Weitenburg po raz pierwszy jest wzmiankowany 15 czerwca 1437 roku, jako ówczesne lenno Hansa Pfusera von Nordstetten, który to uwięził wówczas dwóch posłów będących pod opieką hrabiego Ludwiga von Württemberg. W wyniku tego wydarzenia zamek został z rozkazu Ludwiga splądrowany. Zona Pfusersa została uprowadzona i ścięta w Tybindze. Po zakończeniu zatargu zamek został ponownie zwrócony w ręce Hansa Pfusersa.
Zamek Schlössel ma swój początek w czasach Karolingów jako Flichfeste z końca IX w. Mury obronne obejmują teren około 220 x 100 m. i przypuszczalnie nie były używane. W połowie XI w. wzgórze zostało wyrównane i powstał zamek Schlössel. Mury obwodowe stanowiły wówczas rodzaj przedzamcza.
W sercu górnego Mundatwald’u na ponad 500 metrowym wzgórzu położony jest zamek Guttenberg. Jak wiele innych zamków w Lesie Palatyńskim (Pfälzer Wald) osiągalny jest tylko przez pieszych wędrowców. Po raz pierwszy wymieniony w 1150 roku był zamkiem królewskim jako część umocnień za czasów Staufów między Weissenburg (Alzacja), a Kaiserslautern.
Pałac Favorite zbudowany został przez Johanna Michaela Rohrer w latach 1710–1730 w Rastatt–Förch. Należał do margrabiny Sibylli Augusty (1675–1733) – wdowie po Ludwiku Wilhelmie Badeńskim zwanym Türkenlouis – służący jej do rozrywki i polowań. Jest to najstarszy niemiecki pałac mający tak bogatą kolekcję porcelany i jedyny zachowany w dawnej formie.
Pałac Schloss Rastatt położony w Niemczech, w miejscowości Rastatt, w landzie Badenia Wirtembergia.
Zamek królewski Scharfenberg zbudowany został w XI w. obok zamków Trifels i Anebos.
W XIII w., był mennicą miasta Annweiler, stąd też pochodzi jego inna nazwa – Münz.
Zamek Anebos jest środkowym zamkiem z grupy trzech szczytów koło Anweiler. Powstał przypuszczalnie w XII wieku (przed 1194 rokiem) do ochrony zamku Trifels i był zamieszkany przez tak samo zwanego zarządcę (von Anebos).
– 950 – opat Megingoz wybudował podobno zamek zwany wówczas Wassenburg do obrony klasztoru
– 1120 – w zamku przebywa załoga króla Heinricha IV
– 1206 – król Philipp von Schwaben skutecznie oblegał zamek broniony przez arcybiskupa z koloni
1034 – pierwsza wzmianka zamku Gleichen w kronikach „Reinhardsbrunnen”. Zamek jest w posiadaniu hrabiów von Orlamüde
1085 – bezskuteczne oblężenie zamku przez wojska cesarza Heinricha IV
około 1160 – nadanie zamku w lenno hrabiom von Tonna. Od roku 1162 zwani byli hrabiami von Gleichen
1230 – zamek ulega spaleniu został jednak ponownie odbudowany
XVI w. – przebudowa zamku na pałac
XVII w. – upadek zamku
704 r. – pierwsze udokumentowane wzmianki dotyczące wsi Mühlberg. Na podstawie tego można twierdzić, że istniał też zamek Mühlburg, jako że w tamtych czasach wieś należała zazwyczaj do zamku
Pałac Ettlingen Schloss po raz pierwszy był wymieniany w XIII w. jako zamek i w następnych latach wielokrotnie niszczony, ponownie odbudowywany i przebudowywany.
Pałac w Bruchsal zbudowany został w stylu barokowym w połowie XVIII w. i począwszy od około roku 1720 służył jako oficjalna siedziba biskupów ze Spiry.
Zamek Wegelnburg zwany również Wegelenburg, koło Nothweiler w Nadrenii-Palatynacie jest najwyżej położonym zamkiem w Pfalzu. Znajduję się na wysokiej na 572 m górze, dokładnie na granicy niemiecko-francuskiej. Na tym samym grzbiecie górskim, w bezpośredniej bliskości położone są Hohenburg, Löwenstein i Fleckenstein.
Zamek Neuscharfeneck powstał w pierwszej połowie XIII w. jako część zamku Altscharfeneck, z którego nic się nie zachowało – stary zamek rozpadł się już w XV w. Wtedy też zamek został rozbudowany przez księcia Friedricha I von Pfalz.
Zamek Rietburg koronuje porośnięty lasem wierzchołek ponad pałacem Villa Ludwigshöhe. Poniżej leży wioska winiarska – Rhodt z wieloma idyllicznymi domkami. Do zamku można dojść pieszo jak i dojechać wyciągiem krzesełkowym, którego dolna stacja znajduje się nieopodal pałacu Villa Ludwigshöhe.
W 1255 r. po raz pierwszy w dokumentach wymienia się zamek Wolfsburg jako „Castrum Volsperg”. Palatyn Ludwig II Surowy nadaje zamek w lenno rycerzowi Albrechtowi von Lichtenstein, który to zobowiązał się mieć zamek w opiece.
I połowa XI w. – Zbudowana zostaje królewska twierdza Kästenburg przez dynastie salicką.
1100 – Poprzez darowiznę zamek przechodzi na własność opactwa w Spirze.
1525 – Podczas Wojny Chłopskiej zamek zostaje zniszczony.
Zamek Breitenstein podobnie jak położony po drugiej stronie doliny Erfenstein założony został przez hrabiów von Leiningen w pobliżu granicy z terytorium biskupów ze Speyer jako ochrona i stacja kontrolna drogi w dolinie wzdłuż górnego biegu rzeki Speyerbach. Zbudowany został 10 do 20 lat przed zamkiem Erfenstein, w opisach właściciele zostali wymienieni już w 1257 roku.
W trzeciej kwarcie XII wieku hrabiowie z Leiningen budują zamek Erfenstein zabezpieczając drogę wzdłuż górnego biegu rzeki Speyerbach naprzeciw zamku Spangenberg chroniącego część rejonu biskupstwa ze Speyer. „Ritter von Erffenstein” wymienieni zostali po raz pierwszy w 1272 roku, wymarli w 1475 roku.
Zamek Spangenberg został przypuszczalnie wybudowany w XI w. W roku 1100 został zamkiem lennym w wyniku nadania przez biskupów z opactwa Spiry. W czasie „Weißenburger Fehde” między palatyńskim elektorem Friedrichem I, a baronami z dynastii Pfalz-Zweibrücken, doszło do obopólnego zniszczenia w 1470 r. położonych naprzeciwko siebie zamków Spangenberg i Erfenstein.
Około 3 kilometry w kierunku północno zachodnim od Dahn w 1230 r. Heinrich von Mursel z bocznej linii rycerzy z Dahn Buduje własną siedzibę – zamek Neudahn. Już w 1327 roku wymiera linia von Neudahn. Tanstein, Altdahn i Neudahn przynależały od tego czasu do wspólnych właścicieli z Dahn. W 1438 roku odradza się znów linia von Neudahn i we wczesnych latach XVI wieku rozbudowuje i umacnia zamek. W 1552 roku nocował tu król Francji Henryk II.
Zamek Albeck w miejscowości Sulz w landzie Badenia Wirtembergia. Zachowały się resztki murów obronnych i pałac z licznymi otworami okiennymi (dawne okna łukowe).
Zamek Wehrstein to ruina zamku górskiego położonego na szczycie wzgórza nad miejscowością Fischingen, koło Sulz am Neckar, w powiecie Rottweil, w Badenii-Wirtembergii, w Niemczech.
Pierwsza wzmianka o zamek Gräfenstein pochodzi z 1237 roku w dokumencie podziału hrabiów z Leiningen. Centrum założeni, donżon i palatium pochodzi prawdopodobnie z XII w. więc z czasów dynastii Staufów. Wznosi się ona na wysokim na 12 m. skalnym płaskowyżu.
Zamek Drachenfels położony jest na tak samo zwanej skale piaskowca długiej na 150 m. i szerokiej na 368 m. Najwyższa część skały została dawniej rozbudowana i powstał donżon. Z powodu jej obecnego wyglądu nazywana jest „zębem trzonowym”.
Zamek Grafendahn został zbudowany w 1425 roku przez Konrada von Mursel, lennika biskupów ze Spiry (Speyer) i wnuka Fridricha von Dahn (zobacz Altdahn). Od początku zamek był zaplanowany jako Ganerbenburg…
Ponad wsią Wilgartswisen w dolinie rzeki Queich, góruje długa i wąska skała z piaskowca. Na skale tej wznosił się niegdyś dumny i potężny zamek z którego niewiele dziś zostało. Jego powstanie jest niewiadome, pierwsza wzmianka datowana jest po roku 1246. Jego los był podobny jak i pozostałych zamków południowej części Pfälzer Wald’u
Zamek położony jest w południowym Lesie Palatyńskim, około 1 kilometr na wschód od niewielkiego miasta Dahn. Należy do grupy zamków z Dahn, do których zalicza się również zamki Grafendahn i Tanstein. Te trzy zamki nie powstały w tym samym czasie, ale położone są jeden obok drugiego na jednym grzbiecie górskim. Jedynymi zbudowanymi w podobny sposób są trzy zamki położone w Wogezach, w górnej Alzacji, koło miejscowości Husseren-les-Châteaux.
Zamek Tanstein położony jest na dwóch skałach od strony zachodniej. Jest najstarszą częścią grupy zamków w Dahn. Potwierdzają to zarówno romańskie mury jak i forma nazwy. W czasie sporu w 1522 roku został zdobyty i do roku 1544 zasiedlony przez arcybiskupa z Tier. W 1571 roku został zniszczony i od tego czasu nie był już zamieszkały.
Przez doliny Speyerbach i Hochspeyerbach prowadził w dawnych czasach ważny szlak komunikacyjny od Renu (Speyer) przez Neustadt an der Weinstraße do Kaiserslautern. Niedaleko też znajduje się rozgałęzienie na Bad Dürkheim i Worms. W tej okolicy hrabiowie von Leiningen i Lehenmanner z klasztoru Limburg w XIII wieku na miejscu małej osady obronnej z XII wieku (mur odkryty w 1989 roku) budują potężny zamek. Pierwszymi kasztelanami byli rycerze von Frankenstein wymienieni w 1146 roku – wymarli w XIV wieku.
