Zamek Backelstein jest wczesnośredniowiecznym zamkiem drewnianym, założonym na opadającej pionowo w dół skale, prawie nie do zobaczenia z doliny. Historia zamku nie jest wcale znana. Nie wiadomo nawet do dzisiaj jaka była jego prawdziwa nazwa. Używana obecnie nazwa Backelstein pochodzi z języka ludowego. O tym że zamek w ogóle istniał świadczą wykute w skale otwory po belkach, napis i małe skalne schody. W podaniach ludowych zamek nazywany jest zamkiem myśliwskim cesarza Fryderyka Barbarossy. Znalezione żółte skorupy kół garncarskich pozwalają je datować na XIII w.

Położone na pagórku “Burghalder” ponad miejscowością Hauenstein refugium powstało prawdopodobnie w czasach Karolingów w IX w. Służyło jako miejsce schronienia dla okolicznej ludności w czasie wojny. Po wejściu na szczyt niewiele można zobaczyć. O tym że istniał tu zamek informuje wykuta w skale inskrypcja. Dopiero dokładne rozejrzenie pozwoli nam znaleźć resztki rowów i wałów ziemnych.

Wilgartaburg lub Wiligartaburg zaliczany jest do najstarszych zamków w Pfalzu. Niestety jego historia nie jest bliżej znana. Powstał przypuszczalnie na początku XI w. wybudowany przez opata klasztoru Hornbach. W czasie przeprowadzonych prac wykopaliskowych stwierdzono, że obiekt był użytkowany do XIII w. Nie wiadomo czy został zniszczony w tym czasie czy też później. Podania mówią, że mieszkała tu hrabina Wiligarta prowadząc pustelnicze życie po śmierci jej męża, żeby odpokutować za jego rozwiązłe życie.

Zamek wybudowany prawdopodobnie w XII w. przez raugrafa Rupperta II. Po raz pierwszy wymieniany w dokumentach w 1344 roku. Zniszczony w 1470 roku. W historii wsi wspominany jako “zamek raubritterów Ruprechtseck”. Zamek jest typowym zamkiem górskim. Zachowały się resztki wieży.

Zamek przypuszczalnie był wybudowany w XI. stuleciu przez Wernera I. von Bolanden. W 1352 roku będąc zamkiem raubritterów został zniszczony przez hrabiów Sponheim i wojska z miast Speyer i Worms. W 1932 roku zostały odkopane i oczyszczone jego fundamenty przez Historyczne Muzeum Speyer, które jednak w późniejszym czasie zostały częściowo uszkodzone tak, że pozostały z nich skąpe resztki.

Po raz pierwszy Falkenstein był wspomniany w dokumentach z 1135 r. jako zamek panów von Falkenstein. W 1233 roku był w posiadaniu Philippa I pana Falkenstein, królewskiego podkomorzego i kasztelana na zamku Trifels. Po wymarciu rodu królewskich podkomorzych z Münzenberg Philipp I zostaje podkomorzym, a od 1258 roku odziedziczył urząd namiestnika ziemskiego w Wetterau. Został on później centralnym punktem obszaru władzy Philippa I Falkenstein.

Zamek nizinny zbudowany w XII wieku przez hrabiego Wernera I von Bolanden jako swoje gniazdo rodowe, Po raz pierwszy jest wymieniany w 1184 roku jako “castrum Boland”. Później własność grafów von Leiningen. Zniszczony lub opuszczony w XIV w.

Zamek był wybudowany przypuszczalnie około 1200 roku przez hrabiów von Saarwerden. Budowla wielokrotnie zmieniała posiadaczy, którymi byli m. in. hrabiowie von Veldenz, Boos von Waldeck, rodzina Stein i książęta Zweibrücken. W czasie wojny trzydziestoletniej zamek został zniszczony i w 1813 r. rozebrany.