„Zamek” Ruppurr jest po raz pierwszy wymieniany w dokumentach w 1380 r. Od około 1450 roku określany jest jako pałac. Do XVI wieku następuje rozbudowa kompleksu budynków, otoczonych fosą wodną i murem obronnym.
Gdy miejscowa szlachta opuściła pałac, w roku 1593 kupił ją margrabia Ernst Friedich von Baden¬-Durlach. Do początku XVIII w. mieścił się tu Urząd Ziemski.
Pałac w miejscowości Nordstetten powstał w latach 1737-1740. Odnowiony został niedawno przez Förderverein Nordstetter Schloss e.V z dużym zaangażowaniem społeczeństwa i mieści się w nim obecnie ratusz. Co roku odbywają się w nim koncerty, jak również przyznawane są nagrody literackie Auerbach.
Klasztor w Maulbronn został założony prawdopodobnie ok. 1138 przez rycerza Waltera z Lomersheim, który zainspirowany reformatorskimi ideami Bernarda z Clairvaux, postanowił wstąpić do zakonu cystersów. Na potrzeby opactwa Walter oddał swoje włości w Eckenweiher położone pomiędzy Mühlacker a Lienzingen. Szybko jednak okazało się, że Eckenweiher nie było odpowiednią lokalizacją dla klasztoru. Brakowało wody oraz materiałów budowlanych. Walter zwrócił się o pomoc do nowo wybranego biskupa Spiry Günthera z Hennebergu. Biskup odwiedził konwent w 1147 i wkrótce potem przeniósł braci zakonnych do Maulbronn.
1287 – Pierwsza udokumentowana wzmianka o zamku. Właścicielem był Müller von Mandelberg. 1385 – Zamek kupuje graf Wolf von Eberstein. 1389 – Murgrabia Rudolf von Baden zostaje właścicielem zamku. W ten sposób zamek zostaje lennem Badenii.
XII w. – Przypuszczalne założenie zamku.
1250 – Pierwsza udokumentowana wzmianka o panach von Liebenzell
1272 – Zamek przechodzi w posiadanie Zakonu Krzyżackiego, nie jest jednak jasne dlaczego.
1273 – Zakon sprzedaje zamek Rudolfowi I margrabiemu von Baden.
Zamek w Niemczech, w pobliżu miejscowości Pforzheim, w landzie Badenia Wirtembergia.
Wieża Wartturm w Niemczech, w pobliżu miejscowości Pforzheim, w landzie Badenia Wirtembergia.
Gottesaue jest renesansowym pałacem położonym we wschodniej części Karlsruhe.
1094 – Założone zostaje benedyktyńskie opactwo Gottesaue przez grafów von Herrenberg.
1525 – Klasztor zostaje splądrowany i zburzony.
1588 – Margrabia Ernst Friedrich von Baden–Durlach nakazuje Johannowi Schoch i Paulowi Murer zbudowanie na tym terenie pałacyku myśliwskiego.
1689 – W czasie Palatyńskiej Wojny Sukcesyjnej pałac zostaje zniszczony i ponownie odbudowany.
Budynek przy ul. Karlstrasse 2, w centrum Karlsruhe.
Prawdopodobnie istniał w Michelfeld pałac nawodny, który w czasie wojny trzydziestoletniej, przypuszczalnie w latach 1634-1635 został zniszczony przez pożar. Znajdujący się obecnie w rękach prywatnych pałac został odbudowany przez panów von Gemmingen-Hornberg w 1753 roku i przez długie lata był ich podstawową siedzibą. W przyległym majątku urządzony został wspaniały hotel wraz z restauracją.
Pałac Eichtersheim, wzniesiono w XVI wieku. Otoczony jest przez pałacowy staw, nad którym prowadzi prześliczny most z piaskowca. Zamek nawodny leży w środku historycznego parku z prastarym drzewostanem i botanicznymi rzadkościami. Od 1980 w zamku znajduje się ratusz gminny. Dawniej mieściła się w nim także restauracją.
Zamek Kislau w Niemczech, w miejscowości Bad Schönborn, w landzie Badenia Wirtembergia.
Barokowe założenie pałacowe „Eremitage” w Waghäusel zostało wzniesione między 1724 a 1729 rokiem przez Michaela Ludwiga Rohrer’a na rozkaz księcia biskupa ze Spiry Hugona Damiana von Schönborn. Od około 1737 roku znajomy budowniczy barokowy Johann Balthasar Neumann (1687-1753) rozszerzył ośmiokątną budowę centralną o cztery skrzydła. Założenie pałacowe zawdzięcza swe powstanie klasztorowi, do którego odbywano pielgrzymki.
779 – Pierwsza wzmianka zamku zwanego wówczas Feinga w spisie majątku klasztoru z Fuldy.
1096 – Pierwsza wzmianka zamku Vaihingen.
Do 1175 – Posiadłość rodziny hrabiów von Vaihingen.
1189 – Młoda linia hrabiów z Vaihingen z domu hrabiów von Calw—Löwenstein bierze za swą siedzibę pałac Kaltenstein.
1230 – Hrabia Gottfried von Vaihingen zakłada dzisiejsze miasto Vaihingen.
Początek XIII w. – Przypuszczalne założenie zamku.
1282 – Pierwsze nazwanie zamku poprzez panów von Dürrmenz.
1482 – Panowie von Dürrmenz sprzedają zamek klasztorowi Maulbronn.
XVI w. – Opuszczony już zamek zostaje częściowo spalony w pożarze i pozostaje ruiną.
1339 – Unter i Ober Mönsheim należy do hrabiego Urlicha von Württemberg. W Unter Mönsheim znajduję się zamek Diepoldstein, w Ober Mönsheim znajduję się obecnie tylko tak samo zwany pałac.
1411 – Unter Mönsheim wraz z zamkiem przechodzi na własność klasztoru Maulbron.
1442 – Zamek i miejscowość Unter Mönsheim wracają do Würtembergii.
Pałac Hochdorf w Niemczech, w miejscowości Hochdorf, w landzie Badenia Wirtembergia.
Zamek Mühlhausen w Niemczech, w pobliżu miejscowości Mühlhausen, w landzie Badenia Wirtembergia.
Zamek Enzberg leży na odnodze górskiej powyżej miasta. Resztki budowli obronnej opasane jest dwumetrowym murem na terenie której położone są wodociągi miejskie i wielu posesji prywatnych. Abstrahując od tego można jeszcze znaleźć w małym lasku z tyłu posesji prywatnych wiele wartościowych pozostałości zamku. Obszar ten należy prawdopodobnie do miasta. Reszta została w rekach prywatnych zamieniona na małe ogrody i tarasy. W części należącej do miasta zachowana została największa część zamku będąca zamkiem głównym.
Pałac Hochdorf w Niemczech, w miejscowości Hochdorf, w landzie Badenia Wirtembergia.
Zamek Nippenburg, w Niemczech, w pobliżu miejscowości Hemmingen, w landzie Badenia Wirtembergia.
Zamek zwany również Hohenrod powstał prawdopodobnie w połowie XI wieku wybudowany jako refugium i zamek sygnałowy przez baronów von Röder. W tamtych czasach istniała bezpośrednia komunikacja wzrokowa miedzy zamkami Neuwindeck i Sponeck. Zamek był przypuszczalnie zniszczony w 1385 roku i krótko przed wojną chłopską (1524-1526) opuszczony. Od tego czasu nazywany był już ruiną. Znacznych uszkodzeń od piorunów doznał w 1824 i 1899 roku. W 1881 został kupiony i zabezpieczony przez rodzinę Röder.
Pierwsza dokumentalna wzmianka pochodzi z 1371 r. Zamek Neuwindeck został wybudowany około 1300 roku przez panów von Windeck, których ród podzielił się na dwie samodzielne linie (Alt i Neu-Windeck). W 1377 roku wspomniana dokumentalnie była zamkowa kaplica poświęcona Trzem Królom. Obie linie rodu, które w historii nie zawsze można jasno rozdzielić, żyły w stałej nieprzyjaźni. Stąd też w czasie tzw. wojny Schleglerkrieg (1394-1396) zamek służył wojskom ze Strasburga jako baza wojskowa przeciw Alt-Windeck.
Dawny zamek Rodeck, a obecnie pałac, jest obecnie w posiadaniu prywatnym i jego obejrzenie jest możliwe tylko od zewnątrz. Cała nieruchomość jest otoczona wysokim płotem i jest dobrze monitorowana przez system kamer. Dawna droga prowadząca do zamku służy obecnie jako dojazd do zamku i może być używana tylko przez mieszkańców zamku. U podnóża winnicy, na której położony jest zamek znajdują się pozostałości głębokiej fosy w znacznej części okrążającej zamek. Część z niej wykorzystywana jest jako staw i jest również własnością prywatną.
Z zamku, który znajduje się w miejscowości pozostały jeszcze tylko fosa i resztki murów obronnych i obwodowych bardzo znikomej grubości. Wyglądają one jak resztki ogrodzenia oddzielające obszar zamku od świata zewnętrznego. Nie wiadomo dlaczego mury nie uległy zniszczeniu i wydaje się, że nie pochodzą z czasów współczesnych zamkowi. Szeroka fosa oddziela zamek od parkingu samochodowego i grzbietu górskiego tak, że jeszcze dzisiaj żeby dostać się na zamek trzeba przejść naokoło przez most i bramę. Istnieje tylko kilka źródeł, które przypuszczają, że palatium zostało włączone w zamek, bądź zamek wzniesiony został na murach palatium.
Zamek w Niemczech, w pobliżu miejscowości Neckarzimmern, w landzie Badenia Wirtembergia.
Zamek Guttenberg został zbudowany około 1200 roku do ochrony królewskiego zamku w Bad Wimpfen. Lennikami byli zapewne wierni wasale – ród von Weinsberg. Około 1300 r. zbudowany zostaje potężny, wysoki na 40 m. donżon.
Założenie zamku we wczesnym XII wieku powinno przypaść hrabiom Lauffen. Ehrenberg najpóźniej od 1193 roku był siedziba rodu von Ehrenberg (również Erenberg albo Ernberg) należącego do świty Staufów. Zamek znajdował się w bezpośrednim związku ze staufickim Kaiserpfalzem w pobliskim Wimpfen. W literaturze zamek często jest nazywany jako przed-obóz Wimpfen.
Kaiserpfalz lub Königspfalz (z niem. Pałac cesarski) – ogólna nazwa dla wszystkich zamków i pałaców (oraz wczesnośredniowiecznych palatiów) w Świętym Cesarstwie Rzymskim, które spełniały rolę siedziby i miejsca wykonywania władzy cesarza. Siedziby te miały za zadanie utrzymywać ekonomicznie cesarza i jego orszak, w czasie jego pobytu w danym miejscu. Zarząd Kaiserpfalzami sprawowali palatyni.
Zamek w Niemczech, w pobliżu miejscowości Neckargerach, w landzie Badenia Wirtembergia.
Zamek Horneck znajduje się w miejscowości Gundelsheim i dojazd do niego jest dość dobrze oznakowany. Rozpościera się na grzbiecie góry na północnym krańcu miejscowości, powyżej kilku nierzucających się w oczy dobudów. Obecnie znajduje się w nim dom starców. Oprócz tego znajduje się tu również bardzo nowocześnie ukształtowane muzeum wyjaśniające historię zamku i Zakonu Niemieckiego NMP mającego tutaj niegdyś swą siedzibę.
Pierwsza wzmianka o zamku pochodzi z 1109 roku. W XIII stuleciu właścicielami zamku byli przede wszystkim hrabiowie von Oettingen. Po nich przeszedł w posiadanie palatynów reńskich i aż do XV wieku był siedzibą palatyńskiego urzędu administracyjnego w południowym Kraichgau. W 1517 roku zamek stał się własnością panów von Venningen. Wkrótce potem w 1525 roku zamek został spalony w czasie wojny chłopskiej. W zamian za to zbuntowani chłopi musieli zapłacić 5000 guldenów rekompensaty. Po błyskawicznym zdobyciu zamku w 1777 roku został on opuszczony.
1080 – Pierwsza wzmianka o zamku Dachstein wraz z Kuno von Tahenstein.
1343-44 – Wraz z Heinrichem von Bynheim zamek po raz pierwszy po 250 latach jest wzmiankowany w dokumentach. Przypuszczalnie nastąpiła rozbudowa zamku, co potwierdzają ostatnie badania.
Zamek został wybudowany w XI wieku przez księcia Bertholda II von Zähringen i po raz pierwszy wymieniany jest w dokumentach z 1120 roku. Następnymi posiadaczami byli hrabiowie von Calw (około 1090 r.), panowie von Eberstein (około 1200 r.) i rycerze von Schauenburg. Po wielokrotnych zniszczeniach jakie doznał zamek o XVIII w. pozostaje w ruinie.
Zamek górski powstał w XII wieku zbudowany przez hrabiow Zähringen. W 1225 roku wspominany jest jako „castrum”. W 1286 roku kasztelanami na zamku byli Friedrich i Egino Fürstenberg, ministeriałowie króla Rudolfa I. Następnie zamek przechodzi w posiadanie biskupstwa ze Strassburga. Zniszczony został w 1635 roku w czasie wojny trzydziestoletniej.
988 – Okolice Dilsberg należą do biskupstwa Worms, dane im w lenno od króla Ottona III.
Połowa XII w. – Hrabiowie von Lauffen otrzymują Dilsberg i jego okolice na własność od biskupstwa Worms.
około 1200 – Przypuszczalne zakończenie budowy zamku Dilsberg przez grafów von Lauffen.
1208 – Pierwsza wzmianka w dokumentach o zamku Dilsberg.
Zamek zbudowany w XIII wieku przez Wilhelma von Wimpfen. Bratanek (siostrzeniec ?) Wilhelma nazywa siebie później von Zwingenberg. Jego imię pojawia się w 1253 roku na pieczętowanym przez niego dokumencie darowizny. Sam zamek po raz pierwszy wymieniany jest w dokumentach w 1326 roku podczas sporu prawnego między jego mieszkańcami a klasztorem Mosbach.
Zamek w Niemczech, w pobliżu miejscowości Eberbach, w landzie Badenia Wirtembergia.
W 1130 roku zostaje założony zamek na miejscu jeszcze starszego (został zniszczony około 1100 roku) przez klasztor Lorch do ochrony Weinheim. Zamek nie był siedzibą rodową ani żadnych urzędów, zarządzany był przez wójtów obsadzanych przez klasztor. Az do roku 1674 został oszczędzony przez wojny, wtedy to został zdobyty i wysadzony prawdopodobnie przez Francuzów, ale nie jest to do końca udowodnione.
Wybudowany około 1235 roku zamek Strahlenburg przed zniszczeniem znany był jako pałac Strahlenberg. Był siedzibą tak samo zwanego rodu von Strahlenberg. Kiedy dokładnie zamek Strahlenburg został zniszczony nie jest dokładnie jasne. Około 1500 roku zamek był już zapewne w ruinie. Jednak około 1730 roku materiał kamienny pozyskiwany z ruin został wykorzystany do budowy murów w okolicznych winnicach.
Wachenburg to zamek na wzgórzu ponad miastem Weinheim an der Bergstrasse. Został zbudowany w latach 1907-1928 przez konwent seniorów z Weinheim (Weinheimer Senioren-Convent), korpus dawnych studentów. Na zamku istnieje restauracja z bardzo ładną panoramą na leżące poniżej miasto.
Pałac w Weinheim jest dawnym pałacem książąt Kurpfalzu a obecnie siedzibą zarządu miasta Weinheim. Książęta elektorowie Ruprecht III i później Ludwig III kupili w 1403 i 1423 roku w Weinheim różne przyległe posiadłości, aby wykorzystywać je, jako obóz i sporadyczne jako schronienie. Władcy Kurpfalzu zatrzymywali się od czasu do czasu w czasie posiedzeń w tamtejszych budynkach.
Zamek założony był prawdopodobnie w XI stuleciu i był siedzibą rodową rodziny szlacheckiej Hirschberger (wcześniej Hirzberger). Po wymarciu ostatniego jej członka Ebenharda von Hirzberg w pierwszej ćwierci XIII w. zamek został przejęty przez nowych rycerzy lenników, którzy również zaczęli się nazywać „von Hirschberg”.
Na rycinie z XVII w. widoczny jest jeszcze zamek w ruinie. W chwili obecnej widoczne są tylko resztki murów. Założenie zamkowe ma plan prawie prostokątny, od strony grzbietu górskiego znajduje się fosa. Tarasy na zboczu powstały dopiero w XX w.
Pałac w Mainau należący do Zakonu Niemieckiego Najświętszej Marii Panny powstał w latach 1739-46 według projektów i pod kierownictwem Johanna Caspara Bagnato. Pomimo ograniczonych finansów powstało zrównoważone architektonicznie i wielce harmonijne założenie pałacowe. W stronę lądu otwierają się podkowiaście oba boczne skrzydła. Naprzeciw w stronę jeziora Bodeńskiego skierowana jest szeroka strona. Wzniesiony na cokole budynek posiada dwa pietra. Na wschodnim szczycie od strony jeziora umieszczono herb Zakonu Niemieckiego NMP.
Historia tego zamku niestety nie jest znana. Prace badawcze, wykopaliskowe i archeologiczne gruzów wokół Waldenburgu nie przyniosły żadnego rozwiązania. Nie istnieją żadne dokumenty ani rysunki mogące coś wnieść w dzieje zamku. Kilka znalezisk garncarskich pozwala przypisać go do Górnego Renu i Jury Szwabskiej. Znaleziony w 1887 roku „Smoczy Lichtarz” z brązu znajduję się w Muzeum Krajowym Wirtembergii w Stuttgarcie.
Panowie Straubenhardt byli wspominani w roku 1090 w aktach klasztoru Hirsau i w akcie założenia klasztoru Herrenalb w 1148 roku. Ród pochodzi przypuszczalnie z Kraichgau. Zamek był założony przypuszczalnie w XI stuleciu przez panów von Gräfenhausen, dzisiejszej części Birkenfeld. Rozbudowany później zamek funkcjonował jako współwłasność panów Straubenhardt i z nimi spokrewnionymi panami von Schmalenstein.
Obecny pałac powstał w 1550 roku z inicjatywy księcia Christopha von Württemberg. Służył on jako rezydencja członkom rodziny książęcej. W XVII wieku powstały dwa razy krótko żyjące boczne linie rodu Württemberg-Neuenbürg. Budowla składa się do dziś z dwóch skośnie do siebie umieszczonych skrzydeł głównych, które na zachodzie mostem, zaś na wschodzie murem powiązane są w jeden czworokąt.
XI-XII w. –Przypuszczalne założenie zamku.
Koniec XIII w. – Zamek przechodzi na własność państwa.
1332 – Twierdza Neuenbürg jest własnością Wirtembergii.
Zamek skalny powstał w XII wieku i po raz pierwszy wspomniany był w 1140 roku. Mieszkańcy zamku zostali później raubritterami i z tego powodu w XIII wieku zamek został zniszczony, jednak wkrótce potem został ponownie odbudowany. W 1553 roku umiera Tristan, ostatni z rodu von Waldeck i od 1600 roku zamek ulega powolnemu upadkowi.
