Kościół pw. św. Marcina wzniesiono w Wichowie pod koniec XIII w. Przebudowy dokonano w połowie XVI w. powstała wtedy wieża i sklepienia. Zbudowany jest na planie prostokąta z wyodrębnionym prezbiterium. Jednonawowy, murowany z kamienia i cegły. Sklepienia w nawie i prezbiterium sieciowe, w zakrystii - kolebkowe. We wnętrzach ściany ozdobione średniowieczną polichromią z Pasją Chrystusa, Sądem Ostatecznym i Mater Misericordiae. Na uwagę zasługuje również późnogotycki tryptyk z około 1500 roku mistrza z Gościszowic i malowana manierystyczna ambona z XVII wieku.

Kościół pw. Matki Boskiej Gromnicznej w Kożuchowie został wybudowany w połowie XIII wieku jako skromna, kamienna, jednonawowa budowla (wg legendy miał powstać z fundacji Bolesława Krzywoustego już w 1125 roku). Pierwsza wzmianka pochodzi z 1272 roku z dokumentów księcia Henryka III głogowskiego. Po zniszczeniu w pożarze w 1339 r. został odbudowani i jednocześnie powiększony.

Kościół w Długiem zbudowany został w końcu XIX w., gdy spłonęła poprzednia świątynia pw. św. Jakuba. Budowla na planie prostokąta w stylu neogotyckim, jednonawowa, murowana z kamienia i cegły, przykryta dachem dwuspadowym. Od północy dobudowana wieża z zegarami, zwieńczona dachem wieżowym[2]. Kościół nie jest orientowany.

Łaciński krzyż pokutny umieszczony na lewo od schodów prowadzących do kościoła. Jego wymiary to: 46 x 52 x 22 cm. Wykonany jest ze zlepieńca. Na krzyżu wyryta data 28.11.1604. Legenda mówi że krzyż postawiono ku przestrodze i dla zapamiętania zabójstwa pasterza przez ówczesnego dziedzica von Rothenburg w 1604 roku.

Lapidarium w Kożuchowie (sepulkralne) należy do jednego z najlepiej zachowanych zespołów rzeźby nagrobnej w Polsce. Powstało w latach 70-tych na terenie byłego cmentarza protestanckiego, na założenie którego gmina ewangelicka dostała pozwolenie w 1634 roku. Cmentarz Św. Trójcy, zlokalizowany na Przedmieściu Żagańskim ( obecnie przy ul.1-go Maja ), użytkowany jeszcze sporadycznie po 1945 roku, był główną nekropolą miasta

Krzyż kamienny, wzniesiony około XIV wieku, znajdujący się w lesie między Mirocinem Dolnym, a Kożuchowem, o wymiarach 138 x 68 x 22/34 cm. Wykonany ze zlepieńca. Nie jest znana data ani powód powstania tego krzyża. Możliwe, że pochodzi on z późnego średniowiecza. Jest to jednak hipoteza nie poparta żadnymi dowodami. Datowanie utrudnia również bardzo prosta forma krzyża, nieposiadającego cech stylowych, pozwalających na przybliżone datowanie metodą analizy porównawczej. Przypuszczenie, że jest to tzw. krzyż pokutny

W 1742 r. właściciele majątków ziemskich Lubięcina i Chełmka (rodziny von Kottwitz i Zedlitz) wydali akt fundacyjny budowy świątyń dla miejscowych protestantów. Budowę kościoła ukończono w 1747 r. Założony na planie wydłużonego ośmioboku z ryzalitami od północy, południa i zachodu otrzymał konstrukcję szachulcową Od wschodu do kościoła dostawiono zakrystię.

Pierwsze wzmianki o kościele pojawiły się w 1379 r. Jego budowę przenieść można jednak na pocz. XIV w. Murowaną z kamienia i rudy darniowej świątynię wzniesiono w stylu gotyckim. Założony na rzucie wydłużonego prostokąta kościół od wschodu zamyka pięcioboczne prezbiterium. Do elewacji kościoła przylega wiele wzniesionych w XVI - XVII w. przybudówek - od północy zakrystia, kruchta i składzik, od północnego-wschodu zakończona trójbocznie kaplica.

Zamek w Żarach, który z założenia był budowlą obronną, pomimo rozbudowy w XVIII w. w stylu renesansowym, nie mógł już sprostać potrzebom swym właścicielom. Postanowili oni wybudować nową, odpowiadającą ich wymaganiom, rezydencję. Projektantem pałacu, który powstał w latach 1710-26 był Juliusz Simonetti. Powstała budowla na zrębie starszych gotyckich i renesansowych budynków w sąsiedztwie zamku i połączona z nim murowanym gankiem przerzuconym na wysokości drugiej kondygnacji.

Kościół parafialny pod wezwaniem św. Stefana pojawia sie po raz pierwszy w dokumentach z 1175 roku. Istniała tu wówczas osada targowa ulokowana w pewnym oddaleniu od grodu. Osad targowa dała początek miastu Bytom Odrzański. Pierwotna romańska budowla została przebudowana w końcu XIV w. kiedy to postawiono świątynie w stylu gotyckim. W XV w. od zachodu dobudowano wysoką wieżę.