Kamienne krzyże pokutne w Świeciu, wmurowane między przyporami, na prawo od bramy w murze otaczającym kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa. Zachowało się podanie, iż „6 maja 1602 roku rycerz Karl von Uechtritz został zastrzelony przez swojego przyjaciela strzałem w plecy”.
Krzyż kamienny w Szprotawie w dzielnicy Puszczyków (dawniej Mała Kopernia), na skrzyżowaniu ulicy Kraszewskiego z ulicą Kościelną, Krzyż z konglomeratu, o wymiarach 84 x 68 x 31 cm, z wyrytym mieczem.
W murze przykościelnym tkwią cztery krzyże wykonane ze zlepieńca. Mają one kształt łaciński. Ich wymiary (od lewej) to 80×53, 75×52, 70×57 i 56×58 cm. Nie jest znana data ani powód powstania tych krzyży. Możliwe, że pochodzą one z późnego średniowiecza.
Krzyż kamienny w Długiem, odkryty przez Muzeum Ziemi Szprotawskiej w 2011 roku w zachodniej części muru otaczającego ruiny kościoła św. Jakuba. Krzyż typu maltańskiego. Rozpiętość ramion wynosi 50 cm.
Nie jest znana data ani powód powstania tego krzyża. Możliwe, że pochodzi on z późnego średniowiecza. Jest to jednak hipoteza nie poparta żadnymi dowodami. Datowanie utrudnia również bardzo prosta forma krzyża, nieposiadającego cech stylowych, pozwalających na przybliżone datowanie metodą analizy porównawczej.
Krzyż pokutny w Krzeszowie, przy drodze z Krzeszowa do Kamiennej Góry, około 10 metrów od drogi. Jego wymiary to: 130 x 96 x 30 cm. Wykonany jest z piaskowca.
Od strony zachodniej na krzyżu wyryty był wizerunek miecza. W późniejszym okresie wyryto wgłębienie o szerokości około 18 cm i głębokości około 7 cm. Pozostał więc widoczny jedynie fragment miecza (jelec). Szerokość jelca – 40 cm.
Krzyż pokutny wmurowany w północną ścianę prezbiterium kościoła pw. św. Wawrzyńca, między zakrystią a nawą główną. Odkryty podczas prac remontowych 17 marca 2009 r
Krzyż pokutny w Borowie Wielkim wmurowany w południową ścianę prezbiterium kościoła pw. św. Wawrzyńca. Odkryty podczas prac remontowych 17 marca 2009 r.
Krzyż pokutny w Gossersweiler-Stein położony przy drodze biegnącej z Gossersweiler do Völkersweiler. Wykonany z piaskowca, o wymiarach 65 x 65 x 17 cm. Zwany jest również „Scharkreuz”, ponieważ na przedniej ścianie umieszczono płaskorzeźbę lemiesza od pługa. Z drugiej strony wyryte jest prawdopodobnie prymitywne oznaczenie pługa. Kamienny krzyż stoi w pobliżu granicy miejscowości i dlatego w starszych publikacjach określany jest jako krzyż z Völkersweiler.
Krzyż pokutny w Harthausen położony na wschód od miejscowości, przy drodze rowerowej biegnącej równolegle do rzeki Modenbach, na wschód od słupa energetycznego, około 8 m w polu. Wykonany z piaskowca z żwirowymi inkluzjami, o wymiarach 98 x 82 x 19 cm. Według tradycji leżą tutaj żołnierze polegli w czasie bitwy z 15 listopada 1703 roku w Speyerbach, pochowani przez okolicznych chłopów w kilku zbiorowych mogiłach. Wcześniej w rejonie Speyer, Dudenhofen, Hanhofen, Harthausen, Schwegenheim istniało więcej krzyży, które związane były z bitwą pod Spayerbach.
Krzyż pokutny w Hanhofen położony przy drodze K 26. Wykonany z piaskowca o wymiarach 60 x 55 x 18 cm. Według tradycji leżą tutaj żołnierze polegli w czasie bitwy z 15 listopada 1703 roku w Speyerbach pochowani przez okolicznych chłopów w kilku zbiorowych mogiłach. Wcześniej w rejonie Speyer, Dudenhofen, Hanhofen, Harthausen, Schwegenheim istniało więcej krzyży, które związane były z bitwą pod Spayerbach.
Krzyż kamienny w Schwegenheim położony jest w lesie, około 300 metrów na wschód od drogi na Gommersheim. Wykonany jest z piaskowca o wymiarach 80 x 55 x 23 cm. Według napisu spoczywają tutaj szczątki żołnierzy poległych 15 listopada 1703 roku w bitwie koło Speyerbach, zakopane tutaj przez rolników z okolicznych wsi. Z tego samego powodu postawiono również inne kamienne krzyże w okolicznych gminach.
Krzyż kamienny w Gainsheim, części miejscowości Neustadt an der Weinstrasse, położony jest przy drodze do Hanhofen. Wykonany jest z piaskowca. Nazywany również „Czerwonym krzyżem” tak jak położony w pobliżu las. Obecnie krzyż jest pomalowany na biało. Krzyż powstał w 1880 roku. Z tyłu wyryto napis: 1997 E.Spengler K.Schuler, Bellheim. Zniszczony korpus został wymieniony w latach 90 XX wieku.
Krzyże pokutne w Gleisweiler położone są przy drodze na Burrweiler. Grupa składa się z trzech krzyży wykonanych z piaskowca, z których dwa mają utrącone boczne ramię. Na jednym z nich wyryty jest nóż do obcinania winorośli.
Krzyż pokutny w Burrweiler w formie kapliczki położony jest północnej części wsi, przy cmentarnym parkingu. Wykonany jest z piaskowca o wymiarach 168 x 60 x 53 cm. Pierwotnie znajdował się na skrzyżowaniu dróg bardziej na północ, na skraju winnicy. Poniżej uszkodzonej niszy umieszczono krzyż typu greckiego. Kształt i forma sugerują powstanie w czasach średniowiecza.
Krzyż kamienny w Hainfeld położony jest na kościelnym podwórzu, na zachód od kościoła. Wykonany jest z piaskowca. Na przedniej części umieszczone jest serce. Boczne ramiona zakończone są w formie koniczyny. Podwórze kościelne było kiedyś przykościelnym cmentarzem, stad przypuszczenie, że krzyż jest pozostałością krzyża nagrobnego.
Krzyż pokutny w Essingen położony jest na północnym krańcu wsi przy polnym żywopłocie. Wykonany z piaskowca o wymiarach 70 x 65 x 18 cm. kiedyś był o 100 cm wyższy. Podczas prac porządkowych został przeniesiony i posadowiony głębiej w gruncie.
Położony na wschodniej ścianie kościoła katolickiego, zbudowanego w 1771 r. Wykonany z piaskowca o wielkości 75 x 75 cm., o nieznanej grubości. Prawdopodobnie jest to fragment większego, średniowiecznego kamienia (część pozostaje poniżej gruntu). Krzyże takie stawiano najczęściej w miejscu zabójstwa. Zwane są też krzyżem pojednania, jako że była to ostatnia część pokuty za morderstwo i przy krzyżu następowało pojednanie mordercy z rodziną ofiary.
Dwa krzyże pokutne typu łacińskiego, wmurowane w północną elewację kościoła. Wykonane z piaskowca, z tym że prawy jest pod warstwą tynku (widoczny jest tylko jego zarys), natomiast na lewym warstwa tynku jest usunięta tylko w obr
Krzyż kamienny znajduje się przy furcie kościelnej między plebanią a kościołem. Ma wymiary 73 x 48 x 21 cm. Wykonany jest z wapienia.
Pierwotnie krzyż umieszczony był naprzeciw dawnej kuźni pod szopą. Na krzyżu wyryto dwie głębokie pionowe linie.
Nie jest znana data ani powód powstania tego krzyża. Możliwe, że pochodzi on z późnego średniowiecza. Jest to jednak hipoteza nie poparta żadnymi dowodami.
Z ufundowanych około 1670 roku przez Georga Abrahama von Dyherrn dwunastu kapliczek, do dnia dzisiejszego zachowało się jedynie osiem. Nie jest dokładnie stwierdzone z jakiego powodu Dyherrn kazał wybudować kapliczki. Podniesiony do godności barona w 1655 roku, od 1660 roku był też właścicielem Brzegu, pełnił urząd radcy cesarskiego i był dworzaninem cesarza Leopolda. Znany był również z wielu fundacji sakralnych. Nie wiadomo czy w ten sposób chciał zaznaczyć swoje wyznanie katolickie, działo się to niedługo po wojnie trzydziestoletniej.
Łaciński krzyż pokutny umieszczony na lewo od schodów prowadzących do kościoła. Jego wymiary to: 46 x 52 x 22 cm. Wykonany jest ze zlepieńca. Na krzyżu wyryta data 28.11.1604. Legenda mówi że krzyż postawiono ku przestrodze i dla zapamiętania zabójstwa pasterza przez ówczesnego dziedzica von Rothenburg w 1604 roku.
Krzyż pokutny znajduje się w centrum wsi przy wieży transformatorowej. Jego wymiary to: 133 x 93 x 23 cm. Wykonany jest ze zlepieńca. Nie jest znana data ani powód powstania tego krzyża. Możliwe, że pochodzi on z późnego średniowiecza. Jest to jednak hipoteza nie poparta żadnymi dowodami. Datowanie utrudnia również bardzo prosta forma krzyża, nieposiadającego cech stylowych, pozwalających na przybliżone datowanie metodą analizy porównawczej.
Kamienny krzyż, stojący po prawej stronie wejścia na teren kościoła pw. św. Jana Chrzciciela. Jego wymiary to 105 x 60 x 20 cm. Wykonany ze zlepieńca. Jeszcze w 1937 roku wśród miejscowej ludności krążyła legenda o sołtysie Wittigu, który był bardzo grubiański i rządził twardą ręką. Dlatego po jego śmierci wieśniacy nie postawili mu pomnika na cmentarzu tylko przed wejściem na cmentarz. Przypuszczenie, że jest to tzw. krzyż pokutny również nie opiera się na żadnych dowodach lecz jest wynikiem nieuprawnionego założenia, że wszystkie kamienne monolitowe krzyże, nieznanego wieku i pochodzenia, są krzyżami pokutnymi.
Krzyże pokutne w Bytomiu Odrzańskim, wmurowanych w naroża wieży. Cztery z nich mają ryty narzędzi zbrodni: włócznia, dwa kordy (krótkie miecze) i łopata.
Krzyż kamienny typu łacińskiego, o wymiarach 75x44x23 cm. Wykonany jest ze zlepieńca. Nie jest znana data ani powód powstania tego krzyża. Możliwe, że pochodzi on z późnego średniowiecza. Jest to jednak hipoteza nie poparta żadnymi dowodami. Datowanie utrudnia również bardzo prosta forma krzyża, nieposiadającego cech stylowych, pozwalających na przybliżone datowanie metodą analizy porównawczej.
Krzyż wykonany ze zlepieńca w formie krzyża św. Antoniego o wymiarach 69x50x21 cm. Krzyże takie stawiano najczęściej w miejscu zabójstwa. Zwane są też krzyżem pojednania, jako że była to ostatnia część pokuty za morderstwo i przy krzyżu następowało pojednanie mordercy z rodziną ofiary.
Krzyż pokutny wmurowany w mur okalający kościół i pałac. Wymiary części widocznej to: 52 x 77 x 14 cm. Wykonany jest ze zlepieńca.
Krzyż kamienny, wzniesiony około XIV wieku, znajdujący się w lesie między Mirocinem Dolnym, a Kożuchowem, o wymiarach 138 x 68 x 22/34 cm. Wykonany ze zlepieńca. Nie jest znana data ani powód powstania tego krzyża. Możliwe, że pochodzi on z późnego średniowiecza. Jest to jednak hipoteza nie poparta żadnymi dowodami. Datowanie utrudnia również bardzo prosta forma krzyża, nieposiadającego cech stylowych, pozwalających na przybliżone datowanie metodą analizy porównawczej. Przypuszczenie, że jest to tzw. krzyż pokutny
