Zabytkowy zespół pałacowo-ogrodowy z pałacem barokowym z 1677 roku, własność (od XVIII w.) hrabiów Cosel, potem własność książąt na Siedlisku, rodu Schönaich-Carolath. Ostatnią właścicielką pałacu przed wojną była druga żona ostatniego cesarza Niemiec, Wilhelma II, Hermina, mieszkająca w pałacu do 1922 r. i po śmierci cesarza do kwietnia 1945 r.

Dwór w Chotkowie pochodzi z połowy XVI w. Pierwotnie była to renesansowa budowla o trzech kondygnacjach, murowana z kamienia, otoczona fosą i murem mającym cztery basteje w narożnikach. W 1709 roku został przebudowany w stylu barokowym z inicjatywy Jerzego von Prosskau.

Pierwotna budowla nie jest niestety znana. Obecny kościół zastąpił zapewne budynek drewniany w XVI w. Wzniesiono go z cegły i kamienia. Kościół składa się z nawy głównej do której od wschodu dobudowano prezbiterium, od zachodu wieżę, od południa kruchtę, a od północy zakrystię. Wszystkie pomieszczenia oprócz zakrystii nakryte są sklepieniem kolebkowo-krzyżowym. Wieża u podstawy czworokątna z cylindryczna klatką schodową od południa, w górnej części przechodzi w ośmiobok przykryty dachem w którego wystaje murowana latarnia przekryta takim samym dachem.

Dwór w Gorzupi Dolnej (niem. Nieder Gorpe) zbudowany został prawdopodobnie w latach 1530-1540 na podwalinach wcześniej­szego założenia obronnego. W dokumentach z 1540 roku jako jego właściciela wymieniono Melchiora (lub Siegmunda) von Berge.

Kościół filialny pw. Narodzenia Najświętszej Marii Panny pochodzi z II poł. XIII w. Wielokrotnie rozbudowywany: prezbiterium – XV w., wieża – XVI w. Prosta, jednonawowa budowla z kamienia i cegły, przekryta wewnątrz sklepieniem krzyżowo-żebrowym i sieciowym, a zewnątrz dachem dwuspadowym. Surowa architektura przełamana portalem z XIII w. w ścianie południowej i wieżą przekrytą dachem czterospadowym. We wnętrzu wyróżnia się ołtarz wykonany w XVI w. przez mistrza z Gościszowic, kamienna chrzcielnica z końca XVI w., obraz "Uwolnienie św. Piotra" z przełomu XVI i XVII w., a także płyty nagrobne z okresu gotyku i renesansu.

Kościół pod wezwaniem św. Marcina wzmiankowany w 1225 roku. Powstał w drugiej połowie XIII w. murowany z kamienia polnego, z jedna nawą i węższym zamkniętym trójbocznie prezbiterium od wschodu. Do prezbiterium przylega kruchta od południa i zakrystia od północy, do nawy wieża od zachodu. Nawa przekryta drewnianym stropem z barokowa polichromia, prezbiterium sklepieniem sieciowym (XVI w.) Nadbudowa wieży i przybudówki od południa pochodzą z 1883 roku. Wyposażenie wnętrza barokowe. Całość otacza mur kamienny wzniesiony prawdopodobnie w XV w.

Kościół w Miodnicy wzniesiony ok. 1300, został przebudowany w XV w. (sklepienie prezbiterium), powiększony o wieżę w XVI w., odbudowany po pożarze w 1668 z przekształceniem okien, remontowany wielokrotnie, m.in. w 70 latach XX w. Gotycka budowla jest orientowana, murowana z kamienia, jednonawowa z prosto zakończonym prezbiterium, zakrystią i kaplicą od północy, wieżą od zachodu. Wieża nakryta dachem czterospadowym, pozostałe człony dwuspadowymi.

Kamienny krzyż, stojący po prawej stronie wejścia na teren kościoła pw. św. Jana Chrzciciela. Jego wymiary to 105 x 60 x 20 cm. Wykonany ze zlepieńca. Jeszcze w 1937 roku wśród miejscowej ludności krążyła legenda o sołtysie Wittigu, który był bardzo grubiański i rządził twardą ręką. Dlatego po jego śmierci wieśniacy nie postawili mu pomnika na cmentarzu tylko przed wejściem na cmentarz. Przypuszczenie, że jest to tzw. krzyż pokutny również nie opiera się na żadnych dowodach lecz jest wynikiem nieuprawnionego założenia, że wszystkie kamienne monolitowe krzyże, nieznanego wieku i pochodzenia, są krzyżami pokutnymi.

Otoczony fosą i wałami ziemnymi dwór obronny powstał prawdopodobnie w połowie XVI wieku. Na początku XVII wieku majątek przejściowo znalazł się we wspólnym władaniu rodziny von Unruh i Hansa von Waldow.

Kościół w Gościeszowicach, pw. św. Katarzyny, murowany z kamienia polnego, cegły i rudy darniowej, zbudowany został w II połowie XIII wieku. W następnych wie­kach był wielokrotnie remontowany i przekształcany. We wnętrzu gościszowskiego kościoła znajduje się gotycki ołtarz w formie pen­tap­ty­ku, z 1505 roku, zbudowany w warsztacie Mistrza z Gościeszowic.