Pierwsze informacje o wsi pochodzą z początków XIV wieku. Źródła mówią o istnieniu tam siedziby rycerskiej, która nieużytkowana, popadła w końcu średniowiecza w ruinę. Początkowo Bobrzany połączone były z Chichami, a bezpośrednie sąsiedztwo z Janowcem spowodowało, że wybudowaną w latach 1544-1560 na fundamentach starszej wieży rezydencje, określano jako zamek w Chichach Górnych lub Janowcu.

Kościół ewangelicki z XVIII wieku. Wybudowany w latach 1741 - 1746 z wykorzystaniem murów dawnego późnorenesansowego protestanckiego gimnazjum Schönacha.

Pierwsza wzmianka na temat wsi pochodzi z połowy XIII wieku. Stała się wówczas dona­cją dla zakonu augustianów uczynioną przez książąt żagańskich i pozostawała w ich rękach do czasu sekularyzacji. Pod koniec XVII wieku zbudowano barokową rezydencję dla opa­ta żagańskiego.

Kościół założony jest na rzucie prostokąta z nawą tej samej szerokości co prezbiterium od wschodniej strony, które zamknięte jest trójkątnie. Prezbiterium jest najstarszą częścią kościoła. Od strony zachodniej stoi wolno stojąca drewniana dzwonnica. Od strony wschodniej na zewnątrz wmurowano epitafia. Dach kościoła pokrywa gont drewniany. Całość otacza mur kamienny. Mimo że kościół był wielokrotnie przebudowywany, zachował wczesnogotycki styl.

Lapidarium w Kożuchowie (sepulkralne) należy do jednego z najlepiej zachowanych zespołów rzeźby nagrobnej w Polsce. Powstało w latach 70-tych na terenie byłego cmentarza protestanckiego, na założenie którego gmina ewangelicka dostała pozwolenie w 1634 roku. Cmentarz Św. Trójcy, zlokalizowany na Przedmieściu Żagańskim ( obecnie przy ul.1-go Maja ), użytkowany jeszcze sporadycznie po 1945 roku, był główną nekropolą miasta

Wzniesiony w 1 połowie XIV w. z inicjatywy książąt głogowskich, zapewne na miejscu grodu, został przekształcony podczas odbudowy po pożarze w 1557 r., a w początku XVIII w. powiększony o skrzydło południowe. W XIX–XX w. gotyckie budynki, z wyjątkiem wieży, zostały wyburzone.

Budowla zniszczona została dopiero pod koniec II wojny światowej, w kwietniu 1945, kiedy to została podpalona przez żołnierzy radzieckich. W roku 1964 opiekę nad zamkiem objął zielonogórski Szczep Drużyn Harcerskich "Makusyni". Rozpoczęto wtedy prace przy odgruzowywaniu zamku. Zdecydowana większość zamku nadal pozostaje jednak w ruinie.

Dwór w Zimnej Brzeźnicy powstał w XVI w. Rozbudowany w 1603 r. i w XVIII w. Jego właścicielami były rody von Knobelsdorff, von Heuthausen i von Vigny. Po pożarze w końcu XIX w. został opuszczony i pozostaje ruiną.

Kościół pw. Matki Boskiej Gromnicznej w Kożuchowie został wybudowany w połowie XIII wieku jako skromna, kamienna, jednonawowa budowla (wg legendy miał powstać z fundacji Bolesława Krzywoustego już w 1125 roku). Pierwsza wzmianka pochodzi z 1272 roku z dokumentów księcia Henryka III głogowskiego. Po zniszczeniu w pożarze w 1339 r. został odbudowani i jednocześnie powiększony.

Pierwsza wzmianka dotycząca dóbr rycerskich w Henrykowie wiąże się z rodziną von Nostitz i pochodzi z po­łowy XVI wieku. W XVII wieku osiedlili się tu von Schobergowie, a w 1701 roku właści­cielem został Johann von Knobelsdorff. Murowany i tynkowany pałac w Henrykowie zbudowany został na planie prostokąta, jako obiekt dwu­kondygnacyjny z częściowo użytkowym poddaszem, osadzony na wysokich piwnicach, zamknięty mansardowym dachem z naczółkami, krytym dachówką karpiówką.