Od połowy XVII w. aż do końca II wojny światowej właścicielami pałacu była rodzina von Hattzfeld. Melchior von Hattzfeld, feldmarszałek austriacki, dokonał przebudowy zamku na okazały barokowy pałac w II poł. XVII wieku lub na początku XVIII w. Średniowieczne budynki z wyjątkiem wieży zostały zburzone. Pałac w Żmigrodzie zmodernizowano w XVIII w. Architektem nowego, klasycystycznego skrzydła, był Carl Gotthard Langhans.

Sanktuarium maryjne (otoczony kultem obraz "Madonna z Dzieciątkiem" z I połowy XIII wieku - najstarszy obraz maryjny w Polsce, ufundowany prawdopodobnie przez fundatora klasztoru - Bolka I i ukoronowany papieskimi koronami przez Jana Pawła II w Legnicy 2 czerwca 1997). Za prezbiterium, we wzniesionej w latach 1735–1747 kaplicy o rokokowym wnętrzu, znajduje się mauzoleum Piastów świdnickich: Bolka I i Bolka II (XIV wiek).

Wymieniono go raz pierwszy w kronice Kosmasa w 1108 r. pod nazwą Zvini in Polonia. Potem w dokumencie papieża Hadriana IV wzmiankowany jako gród kasztelański Zpini. Jest najstarszym prywatnym zamkiem na terenie obecnej Polski.

Zamek w Bolkowie (niem. Bolkoburg) położony jest na wysokiej górze (Zamkowe Wzgórze – niem. Burgberg, 396 m n.p.m.,), której zbocze urywa się od strony Nysy Szalonej ostrym urwiskiem (różnica wysokości wynosi 90 m), a łagodny wschodni stok zajmuje miasto. Zamek ten jest zamkiem wyżynnym. Budowla zajmuje 7600 m2.

Pałac powstał w latach 1564-1567 z inicjatywy Mikołaja Birbanta. Następnymi właścicielami zamku był ród Rittergów. Oni to w 1767 r. dokonali przebudowy i rozbudowy budynku. W 1869 r. następni właściciele dokonali kolejnej adaptacji i przebudowy zamku. Budowla założona była na planie prostokąta. W jej skład wchodziły trzy- i czterokondygnacyjne budynki mieszkalne z okrągłymi wieżyczkami w narożach. Po II wojny światowej zamek uległ zniszczeniu i po dziś dzień pozostaje w ruinie.

Budowa gotyckiego zamku rozpoczęła się w XIII w. na rozkaz księcia świdnicko–jaworskiego Bolka I Surowego i stał się siedzibą książąt legnickich. W 1444 roku został sprzedany niemieckiej rodzinie Dornheinów jako lenno. Szybko przechodził z rąk do rąk. Po nich mieli tu swoją rezydencję kolejno Nostitzowie, Stoschowie i Dohnowie. Na początku XVIII wieku zamek należący do Melchiora Gotloba został przebudowywany na barokową rezydencję w latach 1728-1732

Pielgrzymki do słynącego z cudów obrazu Matki Boskiej z Dzieciątkiem przybywały już w czasach średniowiecznych. W 1591 roku od uderzenia pioruna spłonął drewniany kościół, z którego ocalał tylko cudowny obraz. Wzmogło to pielgrzymki do sanktuarium. W 1602 roku przeniesiono obraz do nowo wybudowanego kościoła, z którego zginął w czasie Wojny Trzydziestoletniej w latach 1618-1648. Kościół w tym czasie służył jako stajnia dla koni. Cudowny obraz zastąpiła cudowna figurka, którą możemy oglądać obecnie nad tabernakulum w ołtarzu głównym. Rzeźba jest z ok. 1590 r. i ma cechy gotyckie.

Zamek w Jaworze - pierwotna warownia powstała prawdopodobnie w połowie XIII w. wzniesiona przez księcia świdnicko-jaworskiego Bolka I. Założenie wieloboczne, otoczone kamiennym murem pełniło do 1368 roku rolę siedziby książąt świdnickich, a potem przez krótki czas było w posiadaniu księżnej Agnieszki, po której Jawor przejęli niemieccy możni. Wielokrotnie przebudowywany i odbudowywany po zniszczeniach (np. z wojny trzydziestoletniej) stracił swój wygląd średniowiecznej warowni. Od roku 1764 r. aż do końca II wojny światowej pełnił rolę więzienia. Zachowany zamek kryje w swym murach ślady pierwotnej zabudowy.

Dwa krzyże pokutne typu łacińskiego, wmurowane w północną elewację kościoła. Wykonane z piaskowca, z tym że prawy jest pod warstwą tynku (widoczny jest tylko jego zarys), natomiast na lewym warstwa tynku jest usunięta tylko w obr

Historia niewiele mówi o średniowiecznym zamku w Górze. Nie jest znany ani jej założyciel, ani późniejsi właściciele. Pierwsza wzmianka o mieście pochodzi z 1155 r. z bulli papieża Hadriana IV. Lokacji miasta dokonał książę Henryk III Głogowski około 1288 r. Od 1319 r. Góra należała do Piastów Śląskich z linii ścinawskiej. Od końca XIV w. stała się własnością Piastów cieszyńskich, którym to właśnie przypisuje się budowę murowanej siedziby. Zamek włączony był w obwód obwarowań miejskich, zbudowany był na planie czworoboku z kolistymi basztami umieszczonymi w narożnikach. W 1491 r. właścicielem Góry był Jan Olbracht, późniejszy król Polski. W XIX w. zbrojownię przebudowano na więzienie i pod tą nazwą jest znana do dziś dnia.