Zamek został założony około 1200 roku przez hrabiów Calw jako kasztelania. W 1345 roku wszedł w posiadanie hrabiów Wirtembergii. Po napadzie Schleglerbundes na hrabiego Eberhard II w Wildbad znalazł on tutaj schronienie w trakcie ucieczki. W 1367 roku nadał on miejscowości prawa miejskie. W 1616 roku książę Johann Friedrich przeniósł władzę z Zavelstein do Buwinghausen von Walmerode, i zaczął w ten pałac inwestować. Francuskie wojsko pod dowództwem generała Mélac zniszczyło zamek w 1692 roku.

Z wymienianego w dokumentach z 1228 roku zamku Herrenberg, zbudowanego przez palatyna Rudolfa II z Tybingi, założyciela miasta Herrenberg, zachowały się na Górze Zamkowej jedynie skromne resztki. Od 1807 roku ruinę zamku wykorzystywano do pozyskiwania materiału budowlanego. Na miejscu wcześniejszej prochowni wznosi się obecnie powstała w 1957 roku wieża widokowa. We wcinającej się głęboko w górę części znajdują się jeszcze lochy. Do ówczesnego założenia zamkowego należały zabudowania gospodarcze z dwoma piwnicami, Pallas, donżon, wschodni mur kurtynowy i rozległe mury obwodowe.

Władcy Sterneck i ich przodkowie:
1122 – Egilolf von Brandeck, jego zamek rodowy znajdował się ponad doliną Heimbach.
1230-50 – Wybudowanie zamku Sterneck przez Volmara von Brandeck.
1300 – Johann von Brandeck uzyskuje prawo kościelne w Unterbrändi
1350 – Wirtembergia uzyskuje część zamku. Zamek po raz pierwszy nazwany jest Sterneck.

Zamek Herrenzimmern we wszystkich dotychczasowych wojnach został oszczędzony, ponieważ uważany był za zamek nie do zdobycia. Tutaj pisane były przez grafa Frobena Christopha (1519-1566) „Kroniki Zimmerschen” do obejrzenia w oryginale w krajowej bibliotece Wirtembergii. W roku 1504 zamek został przez nieostrożność spalony, jednak w roku 1513 został odbudowany przez hrabiego Gottfrieda Wernera (1484-1554) i jego brata hrabiego Wilhelma Wernera (1485-1575). Syn Frobena Christopha – hrabia Wilhelm (1549-1594) był ostatnim męskim potomkiem rodu von Zimmern.

Zamek został zbudowany przez książąt von Teck około 1200 roku. W 1270 roku został przebudowany i poszerzony. Od 1295 roku zarządcą zamku został ród Mayer von Waseneck i był nim do 1363 roku. W 1363 roku zamek dziedziczy książę Friedrich von Teck. Następnie wielokrotnie zmieniają się jego właściciele. W 1416 jest własnością hrabiego Eberharda IV von Würtemberg. Zamek ulega zniszczeniu i w 1460 roku jest już określany jako ruina. W 1806 roku mocno wówczas zniszczony zamek przechodzi w posiadanie Królestwa Wirtembergii. Odrestaurowany i częściowo odbudowany w latach 1968-80.

Pierwszy zamek Hohennagold został zbudowany przez hrabiów Nagold (od 1145 r. palatynów Tübingen) około 1100 r. W latach 1153-1162 zamek został znacznie rozbudowany. W połowie XIII wieku zamek przechodzi w posiadanie grafów von Hohenberg. Jedna z linii tego rodu mianowała się w przyszłości hrabiami von Nagold i przebudowała zamek w XIII i XIV w. na swą rezydencję.

Z położonego na wysokiej na skale (378 m) zamku pozostały obecnie jeden donżon, wieża i część muru. Składał się zapewne z zamku dolnego i górnego z którego pozostał donżon i zabudowania pałacu. Zachowany południowy donżon mający w obrysie 9,6×9,8 m i wysoki na 27,6 m na najniższej kondygnacji posiadał zapewne loch lub spiżarnie. W czasie wojny stanowił schronienie dla mieszkańców zamku.

XII w. – Wybudowanie zamku na górze Yberg
1245 r. – Zamek jest po raz pierwszy wzmiankowany w źródłach.
do 1369 r. – Röder von Rodeck, nazywany grafem von Yberg, zostaje osadzony na zamku przez margrafa von Baden jako jego minister.

około 1455 – zamek jest w posiadaniu Hansa von Rechberg.
1457-1459 – Hans von Rechberg przebudowuje zamek na wczesną twierdzę przystosowaną do broni palnej. Nazywana jest „najmocniejszą w całej Szwabii”.

1244 – Pierwsza wzmianka o rodzie Schenken von Zell.
1297 – Wymiera ród Schenken z Schenkenburga. Po nich przychodzi szlachta von Hulwer.
1407 – Von Hulwer sprzedają swoje dobra w Schenkenzell i zamek Schenkenburg.

XII w. – przypuszczalne założenie zamku przez hrabiów von Hohenberg.
1298 – Bitwa pod Leinstetten. Przypuszczalne zniszczenie zamku.

1085 – Pierwsza udokumentowana wzmianka władców von Eberstein.
1196 – Właściciele von Eberstein po raz pierwszy nazwani są grafami.
1197 – Pierwsza udokumentowana wzmianka o zamku.

1112 – Pierwsza wzmianka o margrabi von Baden niejakim Hermannie II.
1257 – Pierwsza udokumentowana wzmianka o zamku przez Rudolfa I von Baden.
1390 – Rozbudowa zamku

Zamek Hohendießen został po raz pierwszy wymieniony w XIV w. gdzie lennikami szwabskiego rodu szlacheckiego Hohenbergów była szlachecka rodzina Dießer. W 1334 roku jako właścicieli wymienia się Ulricha i Wolfa der Dießer. Ta miejscowa szlachta była juz wzmiankowana w 1100 r.

Zamek został wybudowany w XII w. przez panów von Müneck, bocznej linii von Hailfingen, popleczników palatynów z Tybingii, jako zamek ochronny i ofensywny. Następne pokolenia Hailfingerów powoli wysprzedawały swą siedzibę.

Zamek Rüdenburg zbudowany był prawdopodobnie w latach 1220-1250 przez panów von Rüdenberg. W roku 1446 wspomina się w dokumentach o Albrechcie Kechler von Rüdenberg. Pozostałymi właścicielami byli palatyni reńscy, hrabiowie Wirtembergii, panowie von Neueneck (1498), kraj Badenia Wirtembergia.

Zamek Wildenstein należy do najlepiej zachowanych i najbardziej znanych zamków Niemieckich. Wznosi się na stromo opadających zboczach skał, 810 m n.p.m., 200 metrów powyżej Dunaju.

Zamek Lichtenstein w Badenii Wirtembergii położony jest w Szwabskich Albach na wzgórzu o wysokości 817 m n.p.m., ponad doliną Echaz, małemu dopływowi Necker, wciętemu w dolinę na głębokość 250 metrów. Około 500 metrów na południowy-wschód od pałacu znajdują się resztki średniowiecznego zamku Alt-Lichtenstein, który został zniszczony w XIV wieku w Szwabskiej wojnie miast (Schwäbischen Städtekrieg (1387–1389)).

Ród Hohenzollern po raz pierwszy został wspomniany w 1061 roku. W roku 1267 wymieniona została ich siedziba Castro Zolre, której wygląd, rozmiar i wyposażenie pozostaje nieznane. Przypuszcza się, że zamek został wybudowany już w pierwszej połowie XI wieku. W tym czasie musiał już być urządzony bogato i z przepychem.

Według dawnych przekazów zamek Urnburg był dość znaczny. Do dziś pozostały zdziesiątkowane resztki stojącej na wzniesieniu wieży i mur w głębokich krzakach. Obszar naokoło wieży nie jest jednak naturalnego pochodzenia, znajdowała się ty dość duża warownia.

Zamek Albeck w miejscowości Sulz w landzie Badenia Wirtembergia. Zachowały się resztki murów obronnych i pałac z licznymi otworami okiennymi (dawne okna łukowe).

Zamek Wehrstein to ruina zamku górskiego położonego na szczycie wzgórza nad miejscowością Fischingen, koło Sulz am Neckar, w powiecie Rottweil, w Badenii-Wirtembergii, w Niemczech.

Zamek w Heidelbergu (niem. Heidelberger Schloß), zamek gotycko-renesansowy położony na górze Königstuhl w Heidelbergu w Niemczech.
Pierwsza wzmianka o zamku pochodzi z roku 1225. Jego budowę podzielić można na dwa okresy główne: późnośredniowieczno-gotycki w latach ok. 1400 do 1544, w których był zamkiem obronnym oraz renesansowy w latach ok. 1549 do 1620, kiedy pełnił funkcję reprezentacyjnej rezydencji.