XI-XII w. –Przypuszczalne założenie zamku. Koniec XIII w. – Zamek przechodzi na własność państwa. 1332 – Twierdza Neuenbürg jest własnością Wirtembergii.

Zamek Herrenzimmern we wszystkich dotychczasowych wojnach został oszczędzony, ponieważ uważany był za zamek nie do zdobycia. Tutaj pisane były przez grafa Frobena Christopha (1519-1566) „Kroniki Zimmerschen” do obejrzenia w oryginale w krajowej bibliotece Wirtembergii. W roku 1504 zamek został przez nieostrożność spalony, jednak w roku 1513 został odbudowany przez hrabiego Gottfrieda Wernera (1484-1554) i jego brata hrabiego Wilhelma Wernera (1485-1575). Syn Frobena Christopha – hrabia Wilhelm (1549-1594) był ostatnim męskim potomkiem rodu von Zimmern.

Według dawnych przekazów zamek Urnburg był dość znaczny. Do dziś pozostały zdziesiątkowane resztki stojącej na wzniesieniu wieży i mur w głębokich krzakach. Obszar naokoło wieży nie jest jednak naturalnego pochodzenia, znajdowała się ty dość duża warownia.

Zamek Horneck znajduje się w miejscowości Gundelsheim i dojazd do niego jest dość dobrze oznakowany. Rozpościera się na grzbiecie góry na północnym krańcu miejscowości, powyżej kilku nierzucających się w oczy dobudów. Obecnie znajduje się w nim dom starców. Oprócz tego znajduje się tu również bardzo nowocześnie ukształtowane muzeum wyjaśniające historię zamku i Zakonu Niemieckiego NMP mającego tutaj niegdyś swą siedzibę.

1339 – Unter i Ober Mönsheim należy do hrabiego Urlicha von Württemberg. W Unter Mönsheim znajduję się zamek Diepoldstein, w Ober Mönsheim znajduję się obecnie tylko tak samo zwany pałac. 1411 – Unter Mönsheim wraz z zamkiem przechodzi na własność klasztoru Maulbron. 1442 – Zamek i miejscowość Unter Mönsheim wracają do Würtembergii.

Zamek skalny powstał w XII wieku i po raz pierwszy wspomniany był w 1140 roku. Mieszkańcy zamku zostali później raubritterami i z tego powodu w XIII wieku zamek został zniszczony, jednak wkrótce potem został ponownie odbudowany. W 1553 roku umiera Tristan, ostatni z rodu von Waldeck i od 1600 roku zamek ulega powolnemu upadkowi.

Zamek Staufenberg zbudowany w pierwszej połowie XIII w. Wymieniany w dokumentach z końca XIII w. Zniszczony w 1818 roku.

Z wymienianego w dokumentach z 1228 roku zamku Herrenberg, zbudowanego przez palatyna Rudolfa II z Tybingi, założyciela miasta Herrenberg, zachowały się na Górze Zamkowej jedynie skromne resztki. Od 1807 roku ruinę zamku wykorzystywano do pozyskiwania materiału budowlanego. Na miejscu wcześniejszej prochowni wznosi się obecnie powstała w 1957 roku wieża widokowa. We wcinającej się głęboko w górę części znajdują się jeszcze lochy. Do ówczesnego założenia zamkowego należały zabudowania gospodarcze z dwoma piwnicami, Pallas, donżon, wschodni mur kurtynowy i rozległe mury obwodowe.

"Zamek" Ruppurr jest po raz pierwszy wymieniany w dokumentach w 1380 r. Od około 1450 roku określany jest jako pałac. Do XVI wieku następuje rozbudowa kompleksu budynków, otoczonych fosą wodną i murem obronnym. Gdy miejscowa szlachta opuściła pałac, w roku 1593 kupił ją margrabia Ernst Friedich von Baden¬-Durlach. Do początku XVIII w. mieścił się tu Urząd Ziemski.

Zamek Roseck położony w Niemczech, w pobliżu miejscowości Unterjesingen, w landzie Badenia Wirtembergia.

Pałac w Niemczech, w pobliżu miejscowości Hohenstein, w landzie Badenia Wirtembergia. Pałac powstał w 1925 roku. Stanowił własność grafów von Bissingen.

Zamek górski powstał w XII wieku zbudowany przez hrabiow Zähringen. W 1225 roku wspominany jest jako "castrum". W 1286 roku kasztelanami na zamku byli Friedrich i Egino Fürstenberg, ministeriałowie króla Rudolfa I. Następnie zamek przechodzi w posiadanie biskupstwa ze Strassburga. Zniszczony został w 1635 roku w czasie wojny trzydziestoletniej.

Zamek Albeck w miejscowości Sulz w landzie Badenia Wirtembergia. Zachowały się resztki murów obronnych i pałac z licznymi otworami okiennymi (dawne okna łukowe).

Zamek Hohendießen został po raz pierwszy wymieniony w XIV w. gdzie lennikami szwabskiego rodu szlacheckiego Hohenbergów była szlachecka rodzina Dießer. W 1334 roku jako właścicieli wymienia się Ulricha i Wolfa der Dießer. Ta miejscowa szlachta była juz wzmiankowana w 1100 r.

Założenie zamku we wczesnym XII wieku powinno przypaść hrabiom Lauffen. Ehrenberg najpóźniej od 1193 roku był siedziba rodu von Ehrenberg (również Erenberg albo Ernberg) należącego do świty Staufów. Zamek znajdował się w bezpośrednim związku ze staufickim Kaiserpfalzem w pobliskim Wimpfen. W literaturze zamek często jest nazywany jako przed-obóz Wimpfen.