Zamek Marburg – w północnej części miasta, w powiecie Marburg-Biedenkopf, :, w Niemczech.
Opis:
1121 – Umiera hrabia Werner i jego hrabstwo przechodzi na własność hrabiów Giso, którzy jednak wymierają w następnym roku.
IX-X w. – Powstaje prostokątny gródek stożkowaty. Przypuszczalnie ten pierwszy zamek zbudowany został przez Gisonów.
1138-39 – Marburg jest po raz pierwszy wymieniany w dokumentach i był zasiedlony przez zarządcę.
Około 1140 – Prostokątna wieża przebudowana zostaje na kwadratową w obrysie 9,5 x 9,5 m. i grubości murów 1,75 m.
XII-XIII w. – Stary zamek zostaje opasany murem i w całości wypełniony wzmocnionym piaskiem (dzisiejsze skrzydło zachodnie).
Około 1250 – Początek budowy skrzydła południowego, powstanie kaplicy i wielkiej sali.
Po założeniu hrabstwa Hesji przez księżną Sophie von Brabant zamek został od 1260 roku rozbudowany do rezydencji co kontynuował syn księżnej Heinrich I.
początek XIV w. – Zakończono budowę skrzydła północnego (Wielka Sala).
1308 – Po śmierci Henricha I Marburg zostaje drugą rezydencją po Kassel.
XIV-XV w. – Zamek jest wielokrotnie przebudowywany.
1458 – Zamek zostaje główna rezydencją Górnej Hesji po podziale spadku między synów landgrafa Ludwiga I, Heinricha III i Wilhelma III
1478 – Zamek przystosowano do obrony przez bronią palną.
1481 – Przebudowa skrzydła południowego.
1493-97 – Powstanie skrzydła wschodniego (Wilhelmsbau)
1529 – Zamek był świadkiem spotkania Marcina Lutra i Huldrycha Zwingli, reformatora szwajcarskiego
1550-56 – Zachodnia wieża przebudowana zostaje na więzienie.
Po podziale spadku między synów landgrafa Philippa Wielkiego Marburg przypada landgrafowi Ludwigowi IV, który rezyduje na zamku i dokonuje kolejnej rozbudowy. Po jego śmierci w 1604 roku zamek jest tylko czasowo zamieszkały.
Po wojnie trzydziestoletniej – Marburg traci na znaczeniu (i nigdy już nie był rezydencją) na rzecz Kassel. Pełni jeszcze funkcję urzędu, ale głównie był bazą militarną.
XVII-XVIII w. – Przebudowa na twierdzę. Od strony wschodniej umocniony został szańcami.
1756-63 – W czasie wojny siedmioletniej przestarzała twierdza nie odegrała większej roli. Od strony wschodniej na wzgórzach było więcej punktów ataku jak do obrony i pompowana z doliny woda stanowiła łatwy cel ataku. Ostatecznie twierdza została poddana Napoleonowi.
1806 – Pomieszczenia podziemne i kazamaty zostają wysadzone przez Francuzów.
1809 (1815-1869) – Pałac służy jako więzienie.
1869 (1870-1938) – W pałacu mieści się archiwum państwowe. Wymienione zostają dachy i obróbki dekarskie. Zmienione zostają stropy, a w skrzydle wschodnim i zachodnim wykonano nowe sufity.
1866-84, 1924-32 – Odrestaurowanie obiektu.
1974 – Odkopane zostają wysadzone w 1806 roku kazamaty i udostępnione publicznie.
1974 – Pada propozycja utworzenia w pałacu muzeum
Od 1976 – Pałac pełni funkcję muzeum
1990-91 – Przeprowadzono rozległe pracę wykopaliskowe w skrzydle zachodnim odkrywając po raz pierwszy obydwa gródki stożkowe.