I połowa XI w. – Zbudowana zostaje królewska twierdza Kästenburg przez dynastie salicką. 1100 – Poprzez darowiznę zamek przechodzi na własność opactwa w Spirze. 1525 – Podczas Wojny Chłopskiej zamek zostaje zniszczony.

Niecały wiek był ten wydłużony skalisty grzbiet górski zasiedlony i ufortyfikowany. Najstarsze ślady nawiązują do wczesnej epoki żelaza (okres lateński, V wiek przed Chrystusem). Ostatnie świadectwa pochodzą z późnej epoki rzymskiej (pierwsza połowa IV wieku n.e.)

Prawdopodobnie zamek został wzniesiony przez grafa Friedrich III von Leiningen († 1287). Do zburzenia w czasie palatyńskiej wojny sukcesyjnej w 1689 roku zamek był w posiadaniu panów von Leininger, do których należał wówczas kraj Leininger. Wspólnie z położonym 1400 m na północ zamkiem Neuleiningen kontrolował wejście do doliny Eckbach. 5 km na południowy zachód w górę strumienia położony jest rodowy zamek panów von Leiningen - Altleiningen.

Krzyż kamienny w Hainfeld położony jest na kościelnym podwórzu, na zachód od kościoła. Wykonany jest z piaskowca. Na przedniej części umieszczone jest serce. Boczne ramiona zakończone są w formie koniczyny. Podwórze kościelne było kiedyś przykościelnym cmentarzem, stad przypuszczenie, że krzyż jest pozostałością krzyża nagrobnego.

Zamek Backelstein jest wczesnośredniowiecznym zamkiem drewnianym, założonym na opadającej pionowo w dół skale, prawie nie do zobaczenia z doliny. Historia zamku nie jest wcale znana. Nie wiadomo nawet do dzisiaj jaka była jego prawdziwa nazwa. Używana obecnie nazwa Backelstein pochodzi z języka ludowego. O tym że zamek w ogóle istniał świadczą wykute w skale otwory po belkach, napis i małe skalne schody. W podaniach ludowych zamek nazywany jest zamkiem myśliwskim cesarza Fryderyka Barbarossy. Znalezione żółte skorupy kół garncarskich pozwalają je datować na XIII w.

Zamek Wilenstein został prawdopodobnie zbudowany przez cesarza Fryderyka Barbarrosę w 1152 roku dla ochrony ziem wokół Kaiserslautern. W dokumentach z 1169 roku szlachcicem z Wilenstein wymieniany był Merbodo von Wartenberg. W roku 1247 zamek był lennem hrabiów Leiningen.

Zamek Beilstein po raz pierwszy był wzmiankowany w dokumentach z 1234 roku, kiedy to król Heinrich VII wyraźnie zezwolił na odbudowę "castrum Bylenstein". Poprzedni zamek mógł być wzniesiony w połowie XII w. przez księcia Friedricha II von Schwaben. Ponadto od 1185 roku istniał ród ministeriałów nazywających się tak samo jak ta twierdza.

Miasto zostało założone w 1260 r. przez grafa Emicha IV von Leiningen–Landeck. Stanowiło dodatkową ochronę jego zamku Landeck. Prawa miejskie otrzymało w 1274 r. od króla Rudolfa I von Habsburg. Położone było w rozlewiskach rzeki Queich i otoczone nieregularnym prostokątem murów obronnych, wzmocnionych 25 wieżami.

Zamek położony jest w południowym Lesie Palatyńskim, około 1 kilometr na wschód od niewielkiego miasta Dahn. Należy do grupy zamków z Dahn, do których zalicza się również zamki Grafendahn i Tanstein. Te trzy zamki nie powstały w tym samym czasie, ale położone są jeden obok drugiego na jednym grzbiecie górskim. Jedynymi zbudowanymi w podobny sposób są trzy zamki położone w Wogezach, w górnej Alzacji, koło miejscowości Husseren-les-Châteaux.

Na lesistym grzbiecie Gór Kurzych 436 m n. p. m. i 200 m ponad wsią Ramberg położone są ruiny zamku Ramburg. Warownia założona została w XII w., z którego pochodzą resztki murów, do ochrony cesarskiego zamku Trifels. Swe powstanie zawdzięcza cesarzowi Barbarrosie. Krótko przed zniszczeniem w czasie Wojny Chłopskiej był w posiadaniu panów von Dalberg, a później hrabiów von Löwenstein - Scharfeneck, którzy kupili zamek w 1540 roku.