Zamek Wehrstein – w północnej części powyżej Fischingen, części miasta Sulz am Neckar, w powiecie Rottweil, w landzie Badenia–Wirtembergia, w Niemczech.
Zamek Wehrstein – w północnej części powyżej Fischingen, części miasta Sulz am Neckar, w powiecie Rottweil, w landzie Badenia–Wirtembergia, w Niemczech.
Miejscowości Fischingen i Empfingen po raz pierwszy były wymieniane w dokumentach z 772 roku. Około 1100 roku wymieniana jest po raz pierwszy szlachta von Wehrstein – Marquard von Wehrstein i jego żona Gepa obdarowali klasztor w Hirsau.
Herb Empfingen
W tym samym czasie pojawia się też herb Wehrstein – złota kotwica w czarnym polu. Ma ona podobno przypominać ocalenie podczas burzy na morzu jednego ze szlachciców von Wehrstein biorącego udział w krucjacie wraz z Fryderykiem Barbarossą.
Szlachta von Wehrstein występuje w dokumentach z lat 1101 – 1395. Ich włości, oprócz okolic zamku rozciągały się również na miejscowości Fischingen, Betra i Empfingen. Początkowo podlegali pod hrabiów palatynów z Tybingi (niem. Pfalzgrafen von Tübingen), później pod von Hohenbergów, a od 1381 roku byli lennikami Habsburgów.
W 1318 roku Hiltibold von Wehrstein został opatem w książęcym opactwie św. Galla (Gawła) w St. Gallen. Prawdopodobnie wraz ze śmiercią Benza von Wehrstein w 1409 roku wymiera ród von Wehrstein. Ale już w 1331 roku właścicielem zamku był nazywany graf Rudolf von Hohenberg. Oznacza to, że zamek z włościami został przejęty przez von Hohenbergów. W 1373 roku grafowie von Hohenberg oddają zamek w lenno dla szlachty z Weitingen, którzy następnie rozbudowują zamek.
W 1381 roku cały majątek von Hohenbergów kupuje książę austriacki Leopold III Habsburg. W ten sposób Wehrstein staje się austriackim lennem aż do 1806 roku. W 1400 roku majątek dostaje w zastaw Burkard von Mansperg, który miał swoją rodową posiadłość w Mansberg koło Kirchheim unter Teck. Wkrótce zastaw zostaje zamieniony w lenno. W roku 1419 zamek wraca jako lenno do rodu von Weitingen. Powstanie chłopskie z 1525 roku pozostawiło zamek nienaruszonym.
W 1528 roku zamek nabył graf Christoph von Nellenburg-Tengen. Graf Christoph umiera w 1539 roku i zostaje pochowany w kościele w Empfingen. W roku 1552 zamek kupuje Jos Niklas II von Zollern dla swego kuzyna grafa Karla I von Hohenzollern. W testamencie z 1575 roku majątek zostaje dodany do majątku Hohenzollern-Haigerloch. Po wymarciu linii Hohenzollern-Wehrstein/Haigerloch w 1634 roku Wehrstein nie przeszedł w posiadanie do linii Hohenzollern-Hechingen tylko do Hohenzollern-Sigmaringen.
Do roku 1585 zamek był zarządzany przez wójta mającego tutaj swą siedzibę. W czasie Wojny Trzydziestoletniej wojska Elektoratu Bawarii zniszczyły całkowicie zamek w 1643 roku, ale później został odbudowany. Wraz z pokojem w Preszburgu w 1805 roku nastąpił koniec lenna zamku wobec Austrii i zamek przechodzi na własność rodu von Hohenzollern-Sigmaringen. Fischingen i Betra zostały początkowo przydzielone do Oberamt Glatt, który został później wcielony do Oberamt Haigerloch. Około 1830 roku zrujnowany zamek zostaje rozebrany. W 1842 roku ruiny zamku zostały poddane rozległym renowacjom i została chroniona przed dalszym rozpadem przez księcia Karla Antona von Hohenzollern-Sigmaringen.
W 2003 roku założona została grupa „Przyjaciele ruiny zamku Wehrstein”, która zajęła się dalszą ochroną obiektu. W czerwcu 2006 roku ruiny zamku zostały kupione przez właściciela pobliskiej żwirowni – Aloisa Gfrörera.
Według legendy w 752 roku Karol Wielki spotkał na zamku Wehrstein, swoją przyszłą żonę, szwabską hrabiankę Hildegardę.
