Krzyż pokutny wmurowany w mur okalający kościół i pałac. Wymiary części widocznej to: 52 x 77 x 14 cm. Wykonany jest ze zlepieńca.

Dwór w Dybowie wzniesiony z cegły, tynkowany, rozplanowany na rzucie prostokąta, zwrócony jest fasadą w kierunku południowym do wewnętrznego reprezentacyjnego dziedzińca, elewacją północną otwarty do ogrodu

Pałac w Witkowie pochodzi z XIX w.

Pierwszy drewniany kościółek powstał w 1333 r., założony przez biskupa poznańskiego Jana Doliwę. W roku 1661 stał się własnością cystersów z Bledzewa. Słynący z cudów obraz Matki Boskiej przeniesiono z opactwa bledzewskiego w 1669 r. Pierwszą budowę nowego kościoła rozpoczęto z początkiem XVIII w., nie została jednak dokończona. W 1746 r. budowlę rozebrano i zaczęto wznosić obecną świątynię. Ukończono ją w 1756 r. Powstała budowla na planie prostokąta, trójnawowa, z prezbiterium od północy.

Po 1945 r. założenie zostało przejęte przez Skarb Państwa. W tym okresie pałac w Mycielinie uległ największej dewastacji i bezpowrotnie popadł w ruinę. Ostatecznie został wyburzony na początku lat 60. XX w. Obecnie park i pozostałe budynki gospodarcze są własnością prywatną.

Pałac w Zimnej Brzeźnicy został wybudowany zapewne po pożarze poprzedniej rezydencji w końcu XIX. Na tyłach pałacu istnieje park krajobrazowy z tego samego okresu.

Most na rzece Odrze w pobliżu miejscowości Stany powstał w 1907 roku w czasie budowy linii kolejowej Nowa Sól - Wolsztyn. Umiejscowiono go w pobliżu starej przeprawy promowej. Prace przeprowadziła znana firma Beuchelt z Zielonej Góry. Stal do budowy mostu sprowadzono z Rudy Śląskiej. Przęsła mostu zaprojektowano w formie kratownicy równoległej co w tym czasie było już konstrukcją przestarzałą. Ze względów ekonomicznych stosowano już z powodzeniem kratownice paraboliczne. Na obu końcach mostu umieszczono na filarach po dwa zespoły ceglanych strażnic - blokhauzów w formie neogotyckich wież.

Dwór w Kamionce, który uważa się za najstarszą część zespołu, zbudowaną w drugiej połowie lub pod koniec XVII wieku prawdopodobnie przez Hansa Christopha von Berge z Niwisk. Został wzniesiony na miejscu starszej, być może średniowiecznej siedziby szlacheckiej, której relikty widnieją jeszcze w części podziemnej. Gruntownej przebudowy obiektu dokonano około połowy XIX wieku. Późnoklasycystyczny dwór, który zachował się do dziś zbudowano z kamienia i cegły na planie prostokąta i nakryto niskim, czterospadowym dachem.

Pierwszą murowaną siedzibę wzniosła w Studzieńcu rodzina von Dyherrn około połowy XVI w. Był to dwór obronny otoczony fosą. Od 1691 roku majątek przeszedł w posiadanie rodu von Knobelsdorff. Carl Sigmund von Knobelsdorff dokonał przebudowy starej siedziby na bardziej reprezentatywną w latach 80 XVIII wieku. Założono też park a fosę poszerzono zakładając niewielki staw. W 1812 r. majątek kupił J. Jeuthe, od 1845 r. należał do Wilhelma Köpstei. W 1855 przeszedł w posiadanie Friedricha von Heuser. Dokonał on kolejnej przebudowy, poszerzył też park i rozbudował folwark.

Kościół ewangelicki rozpoczęto budować 22 kwietnia 1591 roku, a budowę ukończono w 1597 roku. Poświęcenie świątyni nastąpiło 27 maja 1597 roku (w dzień Zielonych Świąt) przez pastora z Rakowa koło Smardzewa pod Świebodzinem i diakona Abrahama Cremerusa z Żubrowa. Świątynia pw. św. Michała Archanioła był kościołem jednonawowy. Dopiero później w roku 1688 roku dobudowano kaplicę, chór oraz nawy boczne nadając budowli kształt litery T.