Krzyż wykonany ze zlepieńca w formie krzyża św. Antoniego o wymiarach 69x50x21 cm. Krzyże takie stawiano najczęściej w miejscu zabójstwa. Zwane są też krzyżem pojednania, jako że była to ostatnia część pokuty za morderstwo i przy krzyżu następowało pojednanie mordercy z rodziną ofiary.

Po 1945 r. założenie zostało przejęte przez Skarb Państwa. W tym okresie pałac w Mycielinie uległ największej dewastacji i bezpowrotnie popadł w ruinę. Ostatecznie został wyburzony na początku lat 60. XX w. Obecnie park i pozostałe budynki gospodarcze są własnością prywatną.

Pomnik DJH w Kożuchowie stojący pierwotnie przed schroniskiem młodzieżowym, na terenie, na którym powstały później koszary wojskowe. Z przodu napis DJH Freystadt 18.6.1927. DJH to skrót od Deutsches Jugendherbergswerk. Z tyłu „Seid jugendlich, habt die Heimat liebt, achtet die Mitmenschen" (Bądź młody, kochaj ojczyznę, szanuj innych)

Kościół pw. Matki Boskiej Częstochowskiej w Zielonej Górze został zbudowany w latach 1746-1748 na planie krzyża. Dawny zbór protestancki Ogród Chrystusowy. Wzniesiony w stylu szachulcowym. Przed każdą Mszą Świętą odsłaniany jest obraz Matki Boskiej Częstochowskiej, zupełnie jak w sanktuarium na Jasnej Górze. Jeden z najstarszych kościołów Zielonej Góry.

Kościół założony jest na rzucie prostokąta z nawą tej samej szerokości co prezbiterium od wschodniej strony, które zamknięte jest trójkątnie. Prezbiterium jest najstarszą częścią kościoła. Od strony zachodniej stoi wolno stojąca drewniana dzwonnica. Od strony wschodniej na zewnątrz wmurowano epitafia. Dach kościoła pokrywa gont drewniany. Całość otacza mur kamienny. Mimo że kościół był wielokrotnie przebudowywany, zachował wczesnogotycki styl.

Pałac został wzniesiony na miejscu średniowiecznego zamku Piastów z przełomu XIII i XIV wieku, a dokładniej 3 metry wyżej. Historia tego zabytku łączy się z Księstwem Głogowsko – Żagańskim. W roku 1627 cesarz Austrii Ferdynand II sprzedał Księstwo Żagańskie czeskiemu księciu, dowódcy i politykowi, Albrechtowi Wallensteinowi.

Powstanie pałacu w Brodach związane jest z magnackim rodem Promnitzów władającym miejscowością w latach 1607-1726. Rozpoczęte przez Ulryka von Promnitz prace budowlane doprowadziły do powstania okazałej rezydencji wzniesionej na planie podkowy otoczonej założeniem parkowym typu francuskiego. Gruntownie przebudowany w latach 1741-1749 na polecenie nowego właściciela hrabiego Henryka Bruhla zyskał jednorodny barokowy charakter.

Udokumentowana źródłowo w 1467 roku siedziba rycerska w Miodnicy, powstała nie­wątpliwie wcześniej. Z zachowanych reliktów można sądzić, że było to założenie obron­ne na planie nieregularnego wieloboku, otoczone murem i fosą, z piętrowym budynkiem mieszkalnym przy zachodnim boku. Mógł to być obiekt typu wieży mieszkalnej, najpew­niej częściowo drewniany. W 1. poł. XVI wieku, na miejscu zamku, wykorzystując część jego murów, Hans von Unruh, wzniósł dwór obronny, zachowany do dziś w przebudowa­nym kształcie. W XIX wieku przedłużone zostało skrzydło południowe, którego zewnętrz­nej stronie nadano walor fasady.

Zamek w Sławie powstał około XV w. zbudowany przez książąt głogowskich. W 1468 r. wymieniany jest w dokumencie zakupu miasta przez ród Rechenbergów. Oni to dokonali rozbudowy zamku. W roku 1721 w mieście wybuchł wielki pożar w wyniku którego zniszczeniu uległo 105 budynków, kościół, a także zamek z którego została oficyna z wieżą szesnastowieczną i część skrzydła południowego.

Według tradycji kościół w Borowie Polskim istniał już w 1414 roku, obecny wzniesiony został na jego miejscu przez Rechenbergów w XV w. Gruntownej przebudowy dokonano ok. połowy XVI w.