Zamek w Żarach, który z założenia był budowlą obronną, pomimo rozbudowy w XVIII w. w stylu renesansowym, nie mógł już sprostać potrzebom swym właścicielom. Postanowili oni wybudować nową, odpowiadającą ich wymaganiom, rezydencję. Projektantem pałacu, który powstał w latach 1710–26 był Juliusz Simonetti. Powstała budowla na zrębie starszych gotyckich i renesansowych budynków w sąsiedztwie zamku i połączona z nim murowanym gankiem przerzuconym na wysokości drugiej kondygnacji. Murowana z cegły niepodpiwniczona, trzykondygnacyjna, czteroskrzydłowa na planie nieregularnego czworoboku z idealnie prostokątnym dziedzińcem, usytuowana na osi wschód-zachód, przechodzącej przez środek dziedzińca i położony w części wschodniej ogród. Całość nakryto dachem mansardowym. Szczególni imponująco prezentuję się fasada południowa. Przedzielona trzema pionowymi ryzalitami, z których boczne zwieńczone są przez trójkątne tympanony wsparte na czterech pilastrach z korynckimi głowicami. Środkowy ryzalit zakończony łukowym tympanonem i małymi trójkątnymi przyczółkami wspierają kolumny. Pola tympanonów wypełniają płaskorzeźby kartuszy herbowych. We wnętrzach ocalały sklepienia kolebkowe z lunetami a w dwóch pomieszczeniach stropy, pokryte freskami o tematyce mitologicznej, obramione sztukateria.