Dwór w Kamionce, który uważa się za najstarszą część zespołu, zbudowaną w drugiej połowie lub pod koniec XVII wieku prawdopodobnie przez Hansa Christopha von Berge z Niwisk. Został wzniesiony na miejscu starszej, być może średniowiecznej siedziby szlacheckiej, której relikty widnieją jeszcze w części podziemnej. Gruntownej przebudowy obiektu dokonano około połowy XIX wieku. Późnoklasycystyczny dwór, który zachował się do dziś zbudowano z kamienia i cegły na planie prostokąta i nakryto niskim, czterospadowym dachem.

Dwór w Borowie Wielkim powstał w końcu XV w. z kamienia polnego na planie prostokąta o szerokości około 10 m. Najstarsze mury przetrwały w piwnicach. W drugiej połowie XVII w. (być może po pożarze) wzniesiono nowy dwór o rozmiarach 17x30 m. z kamienia polnego i cegły.

Pomnik DJH w Kożuchowie stojący pierwotnie przed schroniskiem młodzieżowym, na terenie, na którym powstały później koszary wojskowe. Z przodu napis DJH Freystadt 18.6.1927. DJH to skrót od Deutsches Jugendherbergswerk. Z tyłu „Seid jugendlich, habt die Heimat liebt, achtet die Mitmenschen" (Bądź młody, kochaj ojczyznę, szanuj innych)

Ruina gotyckiego kościoła wzniesionego w XIV stuleciu, przebudowanego w 1519, 1561 i 1597 roku oraz powiększonego w XVIII-XIX wieku. Świątynia jednonawowa, murowana z kamienia polnego, z prostokątną wieżą, ze sklepieniem sieciowym w nawie i dwutraktowym krzyżowo-żebrowym ze wspornikami maszkaronowymi w prezbiterium. Zachowała się częściowo gotycka polichromia, drzwi z okuciami, dwa profilowane ostrołukowe portale ceramiczne. Kościół pozostaje w ruinie od 1945 roku.

Powstanie pałacu w Brodach związane jest z magnackim rodem Promnitzów władającym miejscowością w latach 1607-1726. Rozpoczęte przez Ulryka von Promnitz prace budowlane doprowadziły do powstania okazałej rezydencji wzniesionej na planie podkowy otoczonej założeniem parkowym typu francuskiego. Gruntownie przebudowany w latach 1741-1749 na polecenie nowego właściciela hrabiego Henryka Bruhla zyskał jednorodny barokowy charakter.

Dwór w Gorzupi Dolnej (niem. Nieder Gorpe) zbudowany został prawdopodobnie w latach 1530-1540 na podwalinach wcześniej­szego założenia obronnego. W dokumentach z 1540 roku jako jego właściciela wymieniono Melchiora (lub Siegmunda) von Berge.

Kościół w Dzikowicach w stylu wczesnogotyckim, zbudowany w XIII wieku z kamienia polnego i rudy darniowej, jednonawowy. Pierwsza wzmianka o kościele pochodzi z 1273 r. Obecny kształt budowli pochodzi z ok. 1406 r. W XV w. dobudowano ceglaną wieżę.

Kościół ufundowany w II poł. XIII w. przez księcia Konrada I głogowskiego poświęcony św. Jadwidze (skądinąd babce fundatora), ukończony w 1294 przez Henryka Głogowczyka, syna Konrada; sam fundator został pochowany w obrębie świątyni. Kościół ten jest najstarszym zachowanym zabytkiem w mieście.

Pałac zbudowany w 1681 roku przez pierwszego właściciela wsi z rodu von Eckartsberg. Zbudowany na planie prostokąta, podpiwniczony, w wiekach XVIII i XIX przebudowany i powiększony. Część pomieszczeń ma sklepienia kolebkowe i kolebkowo–krzyżowe, część sal posiada resztki sztukaterii i resztki fresków.

Wieża Łazienna to jeden z nielicznych zabytków pochodzący jeszcze ze średniowiecza, a właściwie ze schyłku średniowiecza. Stanowiła element trzeciej bramy miejskiej zbudowanej w 1487 r. Wieża ma 35m wysokości. Była wielokrotnie remontowana. W XVIII w. otrzymała barokowy hełm z latarnią. Swoją nazwę (Łazienna lub Łaziebna) zawdzięcza temu, że w pobliżu znajdowała się łaźnia miejska. Jednak przez mieszkańców Zielonej Góry jest uparcie i mylnie nazywana Głodową.