Pałac Wernigerode był pierwotnie średniowiecznym zamkiem, służącym niemieckim cesarzom jako zamek myśliwski do polowań w górach Harz. Pierwsza budowla została wzniesiona na początku XII w. jako castrum ponad miastem Wernigerode. Przez wieki dokonano w nim wiele zmian i przebudów. Pod koniec XV w. nastąpiła duża przebudowa zamku w stylu późnego gotyku, świadectwem czego są jeszcze dwa okna z łukiem kotarowym na wewnętrznym dziedzińcu zamku. W XVI w zamek został przebudowany na renesansową twierdzę, pozostałością jest jeszcze renesansowa wieża ze schodami. Ogromnych zniszczeń dokonała wojna trzydziestoletnia. W końcu XVII w. graf Ernst zu Stolberg–Wernigerode przebudowuje pozostałe ruiny na romantyczną rezydencję w stylu barokowym. Jego następca hrabia Otto zu Stolberg-Wernigerode dokonuje kolejnej przebudowy w latach 1862–85. Od 1930 roku pałac jest częściowo udostępniony do zwiedzania. Do obejrzenia są dwie trasy i prawie 50 pomieszczeń.