Sanktuarium w Grodowcu – (niem. Hochkirch), w centrum wsi, w powiecie polkowickim, w województwie dolnośląskim, w Polsce.
nr rej.: A/1641/182 z dnia 15.03.1961
Sanktuarium w Grodowcu – (niem. Hochkirch), w centrum wsi, w powiecie polkowickim, w województwie dolnośląskim, w Polsce.
Pielgrzymki do słynącego z cudów obrazu Matki Boskiej z Dzieciątkiem przybywały już w czasach średniowiecznych. W 1591 roku od uderzenia pioruna spłonął drewniany kościół, z którego ocalał tylko cudowny obraz. Wzmogło to pielgrzymki do sanktuarium. W 1602 roku przeniesiono obraz do nowo wybudowanego kościoła, z którego zginął w czasie Wojny Trzydziestoletniej w latach 1618-1648. Kościół w tym czasie służył jako stajnia dla koni. Cudowny obraz zastąpiła cudowna figurka, którą możemy oglądać obecnie nad tabernakulum w ołtarzu głównym. Rzeźba jest z ok. 1590 r. i ma cechy gotyckie. Jest wysokości 1 metra i przedstawia „Marie Służebnice Pańską w świątyni” w postawie modlitewnej.
Odbudowany po wojnie 30-letniej kościół został ponownie zniszczony w 1660 roku przez wichury i gradobicia w następnych latach. Kolejnej odbudowy dokonał w 1679 roku baron Abraham von Dyhern z Brzegu Dolnego, on też ufundował obecne organy jak i 15 kapliczek różańcowych przy drodze do Głogowa. Ponieważ kościół zaczął się robić za mały dla licznie przybywających pielgrzymek, w latach 1702-1724 dokonano rozbudowy kościoła w stylu barokowym. Konsekracji dokonał biskup Daniel Sommerfeld 1 lipca 1724 roku. W pobliżu świątyni na górze zwanej Oliwną w XIX wieku miejscowy proboszcz Meinhold wybudował Kalwarie z kapliczkami drogi krzyżowej. Legenda głosi, że w czasie budowy 2 lipca 1872 roku natrafiono na źródełko, które istnieje do dziś dnia i podobno ma właściwości lecznicze. Następnej dużej przebudowy dokonano w 1915 roku ponownie inicjatywy miejscowego proboszcza. Obydwie wojny światowe mocno zniszczyły świątynię.
Po II wojnie zaczęto znowu pielgrzymować do cudownej figurki która, uszkodzona w czasie II wojny światowej, została odrestaurowana przez rzeźbiarza Jana Serafina. Większej renowacji i wzmocnienia dokonano w 1990 roku. Z powodu szkód górniczych prace te wykonał KGHM Polska Miedź S.A. Obecnie Grodowiec należy do diecezji zielonogórsko-gorzowskiej i jest najbardziej wysuniętą na południe parafią tej diecezji. Pielgrzymi przebywają licznie 15 sierpnia i w II niedzielę września.
Legenda głosi, że pierwotnie kościół miał być postawiony w miejscu gdzie obecnie znajduje się Kalwaria. Trzykrotnie składowano tam materiały do budowy i za każdym razem w nocy jakaś siła przenosiła go do podnóża wzgórza. Tam więc w końcu go wybudowano.
Pod ołtarzem bocznym pw. Czternastu Wspomożycieli została pochowana jego fundatorka Barberina Campanini – włoska tancerka, właścicielka majątku w pobliskim nieistniejącym już Barszowie. Hrabina była fundatorką konwentu dla dziewcząt w Barszowie i miała prawo nosić Order hrabiny Barbary Campanini.
