Zamek w Borowie Polskim – (niem. Windichborau), w północnej części wsi, w powiecie nowosolskim, w województwie lubuskim, w Polsce.
nr rej.: 442 z 30.04.1963
Zamek w Borowie Polskim – (niem. Windichborau), w północnej części wsi, w powiecie nowosolskim, w województwie lubuskim, w Polsce.
Pierwsze informacje o wsi pochodzi z 1220 roku, kiedy to w dokumencie biskupa wrocławskiego Wawrzyńca napisane zostało, że dziesięcina należna biskupowi oddana została na parafię w Solnikach. Gotycki zamek powstał w końcu XIV w. na planie prostokąta o wymiarach 22,5 na 23,5 m. Wieś przez wiele wieków związana była z rycerskim rodem Rechenbergów. Kożuchów wraz z okolicznymi wsiami otrzymali oni w 1516 roku od króla Czech. Rozbudowy zamku o skrzydło renesansowe od strony wschodniej dokonał w latach 1548-1550 Jerzy Rechenberg. W roku 1649 wioskę przejął zakon jezuitów, który osiedlił się w otyńskim zamku zamieniając go w klasztor. Niezamieszkany zamek zaczął popadać w ruinę, na początku XIX w. zniszczona była gotycka część budynku i renesansowa baszta. Kolejnego zniszczenia dokonała adaptacja zamku na spichlerz w XIX wieku. Do dziś dnia zamek nie posiadający właściciela ulega dalszej dewastacji.