Z położonego na wysokiej na skale (378 m) zamku pozostały obecnie jeden donżon, wieża i część muru. Składał się zapewne z zamku dolnego i górnego z którego pozostał donżon i zabudowania pałacu. Zachowany południowy donżon mający w obrysie 9,6x9,8 m i wysoki na 27,6 m na najniższej kondygnacji posiadał zapewne loch lub spiżarnie. W czasie wojny stanowił schronienie dla mieszkańców zamku.

Na rycinie z XVII w. widoczny jest jeszcze zamek w ruinie. W chwili obecnej widoczne są tylko resztki murów. Założenie zamkowe ma plan prawie prostokątny, od strony grzbietu górskiego znajduje się fosa. Tarasy na zboczu powstały dopiero w XX w.

Pierwszy zamek Hohennagold został zbudowany przez hrabiów Nagold (od 1145 r. palatynów Tübingen) około 1100 r. W latach 1153-1162 zamek został znacznie rozbudowany. W połowie XIII wieku zamek przechodzi w posiadanie grafów von Hohenberg. Jedna z linii tego rodu mianowała się w przyszłości hrabiami von Nagold i przebudowała zamek w XIII i XIV w. na swą rezydencję.

1287 - Pierwsza udokumentowana wzmianka o zamku. Właścicielem był Müller von Mandelberg. 1385 - Zamek kupuje graf Wolf von Eberstein. 1389 - Murgrabia Rudolf von Baden zostaje właścicielem zamku. W ten sposób zamek zostaje lennem Badenii.

Pałac w Karlsruhe zbudowany został w 1715 roku jako rezydencja margrafa Karla Wilhelma von Baden-Durlach. Budynek zostaje wzniesiony częściowo z drewna i już w 1746 roku musiał być odrestaurowany. Drewniane konstrukcje podczas przebudowy zostały zastąpione kamieniem.

Pałac w Weinheim jest dawnym pałacem książąt Kurpfalzu a obecnie siedzibą zarządu miasta Weinheim. Książęta elektorowie Ruprecht III i później Ludwig III kupili w 1403 i 1423 roku w Weinheim różne przyległe posiadłości, aby wykorzystywać je, jako obóz i sporadyczne jako schronienie. Władcy Kurpfalzu zatrzymywali się od czasu do czasu w czasie posiedzeń w tamtejszych budynkach.

Kaiserpfalz lub Königspfalz (z niem. Pałac cesarski) – ogólna nazwa dla wszystkich zamków i pałaców (oraz wczesnośredniowiecznych palatiów) w Świętym Cesarstwie Rzymskim, które spełniały rolę siedziby i miejsca wykonywania władzy cesarza. Siedziby te miały za zadanie utrzymywać ekonomicznie cesarza i jego orszak, w czasie jego pobytu w danym miejscu. Zarząd Kaiserpfalzami sprawowali palatyni.

779 – Pierwsza wzmianka zamku zwanego wówczas Feinga w spisie majątku klasztoru z Fuldy. 1096 – Pierwsza wzmianka zamku Vaihingen. Do 1175 – Posiadłość rodziny hrabiów von Vaihingen. 1189 – Młoda linia hrabiów z Vaihingen z domu hrabiów von Calw—Löwenstein bierze za swą siedzibę pałac Kaltenstein. 1230 – Hrabia Gottfried von Vaihingen zakłada dzisiejsze miasto Vaihingen.

1312 - Pierwsza wzmianka o darczyńcach z Schenkenberg w Kronikach Zimmer 1331-1420 - Wzmianka o darczyńcach z Schenkenberg, którzy przypuszczalnie wybudowali zamek. Nie jest znana data zniszczenia zamku.

Pałac Favorite zbudowany został przez Johanna Michaela Rohrer w latach 1710–1730 w Rastatt–Förch. Należał do margrabiny Sibylli Augusty (1675–1733) – wdowie po Ludwiku Wilhelmie Badeńskim zwanym Türkenlouis – służący jej do rozrywki i polowań. Jest to najstarszy niemiecki pałac mający tak bogatą kolekcję porcelany i jedyny zachowany w dawnej formie.