Zamek Hohenentringen – na wschód od Entringen, części gminy Ammerbuch, jednak dojazd możliwy tylko od strony Hagelloch, w powiecie Tübingen, w landzie Badenia–Wirtembergia, w Niemczech.
Zamek Hohenentringen – na wschód od Entringen, części gminy Ammerbuch, jednak dojazd możliwy tylko od strony Hagelloch, w powiecie Tübingen, w landzie Badenia–Wirtembergia, w Niemczech.
Pierwsza wzmianka o szlachcicu z Entringen znajduje się w dokumentach fundacyjnych klasztoru Hirsau z 1075 r. Siedziba rodu von Entringen znajdowała się prawdopodobnie na wschód od kościoła św. Michała. Zachowały się tylko resztki muru. Nowy zamek został zbudowany powyżej miejscowości w XII wieku, prawdopodobnie dlatego, że jego lokowanie w dolinie było zbyt niebezpieczne. Ród Entringen wymiera około 1300 r.
Zamek Hohenentringen przejęty został przez rody Ehinger, Hailfinger i Validlinger. W zamkowej karczmie znajdują się herby dwudziestu rodzin właścicieli. Obecny zamek został zbudowany w XV i XVI wieku i był kilkakrotnie przebudowywany.
W 1428 r. urodził się tu Georg von Ehingen jako jedno z dziewietnaściorga dzieci Rudolfa von Ehingena i jego żony Agnieszki von Haimertingen, który brał później udział w krucjatach do Ziemi Świętej.
W 1468 r. hrabia Eberhard kupił części zamku w Entringen i w 1474 r. podarował jako prezent ślubny Barbarze Gonzadze z Mantui, która zmarła tu w 1503 r.
W 1877 r. właścicielami majątku zamkowego zostali baronowie Ow, którzy nabyli go od hrabiego Wilhelma von Taubenheima, szambelana króla Karola Wirtemberskiego i hrabiego Wilhelma Wirtemberskiego – Urach.
Obecny budynek zbudowany został w 1720 r., natomiast dwa budynki gospodarcze przy wejściu na dziedziniec pochodzą z 1724 i 1727 r.
Restauracja zamkowa była popularnym celem wycieczek studentów z Tybingi od drugiej połowy XX wieku. Szczególnym powodzeniem cieszy się miejscowy cydr.
W 1417 roku na zamku mieszkało 5 spokrewnionych rodzin. Według legendy gdy w niedziele szli wraz z setką dzieci do kościoła, to był to tak okazały orszak, że gdy pierwsi wjeżdżali do wsi, to ostatni dopiero opuszczali zamek. Scena ta została namalowana przez Gunhildę von Ow w 1913 roku i obecnie wisi w restauracji.
