Zamek Neuleiningen – na wzgórzu w centrum wsi, w powiecie Bad Dürkheim, w landzie Nadrenia–Palatynat, w Niemczech.
Zamek Neuleiningen – na wzgórzu w centrum wsi, w powiecie Bad Dürkheim, w landzie Nadrenia–Palatynat, w Niemczech.
Nazwa zamku wywodzi się przypuszczalnie od frankońskich grafów von Leiningen, podobnie jak położonego 5 km na południowy–wschód siostrzanego zamku Altleiningen. Zbudowany został około 1240 roku w wyniku spadku przez grafa Friedrich III von Leiningen–Dagsburg. Wraz z położonym naprzeciwko w kierunku południowym (1400 m w linii prostej) zamkiem Battenburg kontrolował wejście do doliny Eckbach. W posiadaniu linii von Leininger pozostał ponad 200 lat. W wyniku sporów majątkowych w 1468 roku zamek zostaje przejęty siłą przez księcia elektora Fryderyka Wittelsbacha. W 1508 roku zamek został podzielony między biskupstwo Wormancji, a grafów von Leiningen–Westerburg.
W czasie Wojny Chłopskiej w 1525 roku zamek Neuleiningen został zdobyty bez walk przez zbuntowane chłopstwo. Jednak dzięki sprytnej interwencji hrabiny Evy (1481–1543), wojska chłopskie wycofały się, zostawiając zamek bez uszkodzeń. Także w czasie wojny trzydziestoletniej zamek odniósł tylko nieznaczne szkody. Jednak podczas wojny palatynackiej w 1690 roku zamek został spalony przez wojska francuskie. Obydwaj ówcześni właściciele mogli jeszcze odbudować zamek, jednak grafowie von Leiningen–Westerburg byli za odbudową, a biskupstwo Wormancji – przeciw. Ostatecznie w 1767 roku Karl von Leiningen–Westerburg sprzedał swoją część biskupstwu. W wyniku rewolucji francuskiej, w 1804 roku ruiny zamku zostały zsekularyzowane i przeniesione na własność dla gminy Neuleiningen. Gmina sprzedała je cztery lata później. W 1874 roku Karl Emich von Leiningen–Westerburg kupił je z powrotem dla swojej rodziny.