Zamek Kislau w Niemczech, w miejscowości Bad Schönborn, w landzie Badenia Wirtembergia.

Zamek został zbudowany przez książąt von Teck około 1200 roku. W 1270 roku został przebudowany i poszerzony. Od 1295 roku zarządcą zamku został ród Mayer von Waseneck i był nim do 1363 roku. W 1363 roku zamek dziedziczy książę Friedrich von Teck. Następnie wielokrotnie zmieniają się jego właściciele. W 1416 jest własnością hrabiego Eberharda IV von Würtemberg. Zamek ulega zniszczeniu i w 1460 roku jest już określany jako ruina. W 1806 roku mocno wówczas zniszczony zamek przechodzi w posiadanie Królestwa Wirtembergii. Odrestaurowany i częściowo odbudowany w latach 1968-80.

Klasztor w Maulbronn został założony prawdopodobnie ok. 1138 przez rycerza Waltera z Lomersheim, który zainspirowany reformatorskimi ideami Bernarda z Clairvaux, postanowił wstąpić do zakonu cystersów. Na potrzeby opactwa Walter oddał swoje włości w Eckenweiher położone pomiędzy Mühlacker a Lienzingen. Szybko jednak okazało się, że Eckenweiher nie było odpowiednią lokalizacją dla klasztoru. Brakowało wody oraz materiałów budowlanych. Walter zwrócił się o pomoc do nowo wybranego biskupa Spiry Günthera z Hennebergu. Biskup odwiedził konwent w 1147 i wkrótce potem przeniósł braci zakonnych do Maulbronn.

Pałac w Mainau należący do Zakonu Niemieckiego Najświętszej Marii Panny powstał w latach 1739-46 według projektów i pod kierownictwem Johanna Caspara Bagnato. Pomimo ograniczonych finansów powstało zrównoważone architektonicznie i wielce harmonijne założenie pałacowe. W stronę lądu otwierają się podkowiaście oba boczne skrzydła. Naprzeciw w stronę jeziora Bodeńskiego skierowana jest szeroka strona. Wzniesiony na cokole budynek posiada dwa pietra. Na wschodnim szczycie od strony jeziora umieszczono herb Zakonu Niemieckiego NMP.

Zamek powstał w VIII wieku. W 793 roku będąc w posiadaniu alemańskiego grafa Bernholda, podarowany został dla klasztoru St. Gallen. Od 1315 roku był własnością Reinhera I von Rüti. Później przeszedł w posiadłość grafów z Sulz. W XVI wieku przebudowany został w stylu renesansowym. Zniszczony został w 1580roku.

Wieża ciśnień będąca wizytówką Mannheim. Zbudowana w 1889 roku przez architekta ze Stuttgartu Gustava Halmhubera, który uczestniczył również w budowie berlińskiego Reichstagu. Jako serce wodociągów była używana aż do 2000 roku.

około 1455 - zamek jest w posiadaniu Hansa von Rechberg. 1457-1459 - Hans von Rechberg przebudowuje zamek na wczesną twierdzę przystosowaną do broni palnej. Nazywana jest "najmocniejszą w całej Szwabii".

988 – Okolice Dilsberg należą do biskupstwa Worms, dane im w lenno od króla Ottona III. Połowa XII w. – Hrabiowie von Lauffen otrzymują Dilsberg i jego okolice na własność od biskupstwa Worms. około 1200 – Przypuszczalne zakończenie budowy zamku Dilsberg przez grafów von Lauffen. 1208 – Pierwsza wzmianka w dokumentach o zamku Dilsberg.

Zamek Rüdenburg zbudowany był prawdopodobnie w latach 1220-1250 przez panów von Rüdenberg. W roku 1446 wspomina się w dokumentach o Albrechcie Kechler von Rüdenberg. Pozostałymi właścicielami byli palatyni reńscy, hrabiowie Wirtembergii, panowie von Neueneck (1498), kraj Badenia Wirtembergia.

1287 - Pierwsza udokumentowana wzmianka o zamku. Właścicielem był Müller von Mandelberg. 1385 - Zamek kupuje graf Wolf von Eberstein. 1389 - Murgrabia Rudolf von Baden zostaje właścicielem zamku. W ten sposób zamek zostaje lennem Badenii.