Zamek pochodzi prawdopodobnie z XII wieku i został wybudowany tak samo prawdopodobnie przez Konrada von Hohenstaufen. Pierwsza autentyczna wzmianka o zamku pochodzi z 1257 roku. W 1471 roku został przez księcia elektora Friedricha I zniszczony i później tylko częściowo odbudowany. W roku 1689 została wysadzona połowa donżonu przez wojska francuskie.

Około 900 roku został wybudowany zamek będący królewską komorą celną. Wymienia się go także, jako Vogtsburg (zamek namiestnika). Cesarz Otto II podarował go arcybiskupstwu Moguncji. Między XI i XII wiekiem został przebudowany na zamek ochronny przez arcybiskupów i książąt–elektorów Moguncji. Swój historyczny punkt kulminacyjny zamek osiągnął w czasie pobytu niemiecko rzymskiego cesarza Rudolfa Habsburga (1282 – 1286).

XI wiek – prawdopodobne wybudowanie zamku Sooneck. W najstarszych dokumentach określany jest pod nazwą „Saneck”. Wynika to z nazwy „Sana”, ówczesnej królewskiej posiadłości leśnej, rozpościerającej się na odnodze Hochwaldu, nad częścią Hunsrücks, aż do Renu i kończącej się na górze, na której wzniesiony jest zamek Sooneck.

1277 – Phillip II von Falkenstein–Münzenberg sprzedaje Kaub wraz z zamkiem i prawem do poboru cła palatynowi reńskiemu Ludwigowi II. Od tego czasu miejscowość należy do palatynów reńskich.
1326-27 – Cesarz Ludwig Bawarski wznosi na wyspie pięciokątną wieżę celną.

Zamek Stahleck to jedna z wielu dawnych średniowiecznych warowni, usytuowanych na obszarze malowniczej Górnej Doliny Środkowego Renu. Znajduje się on na wysokiej, przeszło 160 metrowej skale na lewym brzegu rzeki w pobliżu niewielkiej miejscowości Bacharach. Warownia wybudowana została tu już prawdopodobnie pod koniec XI lub na początku XII wieku.

Zamek Diemerstein wymieniany jest w dokumentach w roku 1216 (Rudegar z Diemarstein, pierwszy szlachcic z zamku). Rok później opisani są szlachcice Männern Nebelung i Rüdiger von Dymarstein, zawikłani w finansowy spór z klasztorem Otterberg. Zadaniem władców Diemerstein była między innymi ochrona dróg od Frankenstein po Kaiserslautern.

Zamek Neidenfels został zbudowany około roku 1330 przez hrabiego Palatynatu Reńskiego (niem. Pfalzgraf) Rudolfa II Wittelsbacha, jako następca położonego w sąsiedztwie (po drugiej stronie góry) zamku Lichtenstein. Pierwsza udokumentowana wzmianka pochodzi z 1338 r. Lennikami była wówczas szlachta von Lichtenstein, Gerhard i Johannes von Odenbach, Wachenheim i Moosbach.

Zamek Schlosseck zbudowany został w IX/X w. i w XIII w. został rozbudowany. Badania archeologiczne wykazały że w XIII w. zamek padł ofiarą pożaru, ale w XIV w. był jeszcze zamieszkały. Jego pierwotna nazwa jak i data jego ostatecznego zniszczenia nie są znane.

Zamek Lichtenstein zbudowany został około 1200 roku i należał do systemu obronnego Staufów. Chronił drogą łączącą Kaiserslautern ze Spirą. Był siedzibą rodową tak samo nazywanej rodziny – von Lichtenstein.

Zamek Neukastel, wybudowany przypuszczalnie przez dynastię salicką, jest wzmiankowany w 1123 roku wraz z Heinrichem von Neukastel. po umieszczeniu królewskich klejnotów na sąsiednim zamku Trifels przez króla Konrada IV w 1246 r. zamek zostaje oddany przez Isengard, żonę królewskiego stolnika Philippa I von Falkenstein. Od tego czasu jest on zamkiem królewskim służącym do ochrony zamku Trifels.

Dokładna data powstania zamku jest obecnie niestety nie do odgadnięcia. Tymczasem w starej literaturze wspomina się o wybudowaniu go zaraz po powstaniu nowego zamku Barbarossy w Kaiserslautern (1156 r.) albo 50 lat później. Pięciokątny donżon i masywny mur kurtynowy wskazują na powstanie około 1200 roku.

Założycielami zamku byli hrabiowie z Saarbrücken, ewentualnie boczna linia rodu z Leiningen. Poprzez znaleziska (przeważnie ceramikę) datuję się powstanie zamku w czasach późno salickich około 1100 roku albo końca XI wieku. Prawdopodobnie był to zamek graniczny chroniący południową granicę królestwa Kaiserslautern.

Zamek Wilenstein został prawdopodobnie zbudowany przez cesarza Fryderyka Barbarrosę w 1152 roku dla ochrony ziem wokół Kaiserslautern. W dokumentach z 1169 roku szlachcicem z Wilenstein wymieniany był Merbodo von Wartenberg. W roku 1247 zamek był lennem hrabiów Leiningen.

Wysoko ponad miastem Landstuhl, na ostrodze skalnej gór Kahlenberg trzyma straż zamek Nanstein. Będący początkowo umocnionym grodem położonym powyżej drogi komunikacyjnej z Metz przez Saarbrücken, Kaiserslautern do Worms i Speyer, był częścią staufickiego systemu obronnego w zachodniej części królestwa.

Zamek królewski Scharfenberg zbudowany został w XI w. obok zamków Trifels i Anebos.
W XIII w., był mennicą miasta Annweiler, stąd też pochodzi jego inna nazwa – Münz.