Pałac w Sobolicach

Zwiedzone: 13 kwietnia 2009

Pałac w Sobolicach
kwiecień 2009

Położenie:

Pałac w Sobolicach – (niem. Zöbeln), w parku, w północno–wschodniej części wsi, w powiecie nowosolskim, w województwie lubuskim, w Polsce.

Opis:

Założenie pałacowo–parkowo–folwarczne zajmuje wschodnią część wsi. W jego centrum znajduje się ruina, spalonego po 1945 roku, pałacu. Pałac z czterech stron otoczony był rozległym parkiem krajobrazowym. Przez środek założenia, z zachodu na wschód, wiodła droga prowadząca na folwark, która dzieliła park na dwie części. Zabudowania folwarczne, zlokalizowane po południowej i zachodniej stronie założenia, były oddzielone od pałacu rzędem drzew.

W latach 1862–1883 von Kasselowie wznieśli okazały pałac. Powstał w wyniku gruntownej przebudowy znacznie starszej budowli, której relikty w postaci sklepień kolebkowych z lunetami i kolebkowo-krzyżowych zostały zachowane w piwnicach i parterze. Wcześniejsza rezydencja została nadbudowana o piętro i rozbudowana o skrzydło zachodnie. W ten sposób powstała budowla łącząca cechy angielskiego neogotyku z romantyzmem. Całość dopełniał, założony w sąsiedztwie pałacu, imponujący park krajobrazowy. Z tego samego czasu pochodzą również zabudowania folwarku.

XIX-wieczny pałac założony był na planie zbliżonym do prostokąta z prostokątnym skrzydłem dostawionym doń od zachodu. Rzut urozmaicony był wykrojem cylindrycznych i prostopadłościennych wież przylegających do głównej części od wschodu i zachodu. Dwukondygnacyjny korpus pałacu, z trzykondygnacyjnymi pseudoryzalitami i szczytami sięgającymi czwartej kondygnacji, nakryty był stromym dachem dwuspadowym. Dwuspadowe, poprzeczne dachy nad ryzalitami osiągały tę samą wysokość co dach korpusu. Skrzydło zachodnie nakryte było również dachem dwuspadowym ustawionym poprzecznie do dachu korpusu. Zaś masywne wieże nakryte były stromym dachem wielopołaciowym i czterokondygnacyjnym. Rozczłonkowaną bryłę wzbogacały dodatkowo schodkowe szczyty ze smukłymi, wysokimi sterczynami wielobocznymi na wspornikach oraz blankowania wieńczące ściany. Elewacje przeprute były rytmicznie rozmieszczonymi prostokątnymi otworami okiennymi w prostych obramieniach, a w wyższych kondygnacjach oknami ostrołukowymi i o łuku ostrym obniżonym. Elewacje wież dekorowane były dodatkowo fryzem arkadowym.
Nad wejściem północnym, od strony ogrodu, poprzedzonym rozległym tarasem, umieszczony był kartusz herbowy Kasselów. Wejście główne mieściło się w ryzalicie fasady południowej. Centrum założenia zajmowała owalna klatka schodowa oświetlona oszklonym świetlikiem dachowym.

Po 1945 roku w folwarku utworzono PGR. Sam pałac zaraz po zakończeniu II wojny światowej został splądrowany. Na początku lat 50. XX wieku budowla spłonęła i do dnia dzisiejszego pozostaje w ruinie.

na podstawie

książki

Opis powstał na podstawie:

Maja Błażejewska
"Zamki, dwory i pałace województwa lubuskiego"
Zobacz

Galeria:

Inne zabytki w województwie lubuskim:

Komentarze:

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.

ZACZEKAJ !

Jest jeszcze tyle do zobaczenia:

Ostatnio dodane:

Losowe wpisy: