Kościół w Długiem zbudowany został w końcu XIX w., gdy spłonęła poprzednia świątynia pw. św. Jakuba. Budowla na planie prostokąta w stylu neogotyckim, jednonawowa, murowana z kamienia i cegły, przykryta dachem dwuspadowym. Od północy dobudowana wieża z zegarami, zwieńczona dachem wieżowym[2]. Kościół nie jest orientowany.

Most nad kanałem portowym w Nowej Soli usytuowany w ciągu Alei Wolności oraz koło ulicy Portowej, jest unikatowym w skali Polski i Europy mostem ruchomym z podnoszonym przęsłem. Pierwsze informacje na temat mostu portowego w Nowej Soli pojawiły się krótko po lokacji miasta w 1743 roku. W miejscu obecnego mostu znajdował się drewniany most o długości około 90 metrów, prowadzący na dawną wyspę, tzw. Mały Lasek. Dzięki poszerzeniu kanału portowego oraz szybkiemu rozwojowi portu rzecznego most został przebudowany na początku XIX.

Kościół Zbawiciela Świata w Szprotawie – polskokatolicki kościół parafialny wzniesiony w stylu późnoromańskim w XIV wieku. W murze świątyni można zauważyć elementy gotyckie odsłonięte w czasie remontu kościoła. Znajdują się one na północnej stronie elewacji, stanowią je fragmenty gotyckiego lica. We wnętrzu zachował się barokowy ołtarz z figurą Chrystusa ukrzyżowanego.

Według tradycji kościół w Borowie Polskim istniał już w 1414 roku, obecny wzniesiony został na jego miejscu przez Rechenbergów w XV w. Gruntownej przebudowy dokonano ok. połowy XVI w.

Pałac w Długich, we wschodniej części wsi, barokowy. Wzniesiony w 1740 roku. Jest to piętrowy, kryty dachem mansardowym budynek. Wejście zdobi portal z filarami podtrzymującymi balkon. Po bokach znajdują się oficyny z XIX wieku. Wokół pałacu umiejscowiono park o powierzchni 13,2 ha. 

Kościół pod wezwaniem św. Marcina wzmiankowany w 1225 roku. Powstał w drugiej połowie XIII w. murowany z kamienia polnego, z jedna nawą i węższym zamkniętym trójbocznie prezbiterium od wschodu. Do prezbiterium przylega kruchta od południa i zakrystia od północy, do nawy wieża od zachodu. Nawa przekryta drewnianym stropem z barokowa polichromia, prezbiterium sklepieniem sieciowym (XVI w.) Nadbudowa wieży i przybudówki od południa pochodzą z 1883 roku. Wyposażenie wnętrza barokowe. Całość otacza mur kamienny wzniesiony prawdopodobnie w XV w.

Pomnik DJH w Kożuchowie stojący pierwotnie przed schroniskiem młodzieżowym, na terenie, na którym powstały później koszary wojskowe. Z przodu napis DJH Freystadt 18.6.1927. DJH to skrót od Deutsches Jugendherbergswerk. Z tyłu „Seid jugendlich, habt die Heimat liebt, achtet die Mitmenschen" (Bądź młody, kochaj ojczyznę, szanuj innych)

Prawdopodobnie na wysepce połączonej mostem zwodzonym ze stałym gruntem stała wieża mieszkalna z zabudowaniami. Całość założenia już po przebudowie widoczna na rysunku F.B.Wernera z XVIII wieku. Prawdopodobnie została wybudowana przez rodzinę von Promnitz w XIV wieku. Obecnie bez śladu po założeniu.

W 1742 r. właściciele majątków ziemskich Lubięcina i Chełmka (rodziny von Kottwitz i Zedlitz) wydali akt fundacyjny budowy świątyń dla miejscowych protestantów. Budowę kościoła ukończono w 1747 r. Założony na planie wydłużonego ośmioboku z ryzalitami od północy, południa i zachodu otrzymał konstrukcję szachulcową Od wschodu do kościoła dostawiono zakrystię.