Obiekt przebudowany w 1725 roku oraz w latach 30-stych i 50-tych XIX wieku. Jest to trzykondygnacyjna, dwutraktowa budowla z kamienia i cegły. Budynek posiada wieżyczkę od południa i jest malowniczo przykryty dwoma równoległymi dachami dwuspadowymi o renesansowych szczytach. Na parterze zachowały się oryginalne sklepienia sieciowe . Szczególnie piękny i bogato zdobiony jest portal południowy. Zabudowania gospodarcze powstały w połowie XIX wieku. Na zapleczu znajduje się fragment większego niegdyś parku krajobrazowego z XIX wieku o powierzchni 5,5 ha. Ostatnim właścicielem sprzed 1945 r. był von Fritzsche.