Od połowy XVII w. aż do końca II wojny światowej właścicielami pałacu była rodzina von Hattzfeld. Melchior von Hattzfeld, feldmarszałek austriacki, dokonał przebudowy zamku na okazały barokowy pałac w II poł. XVII wieku lub na początku XVIII w. Średniowieczne budynki z wyjątkiem wieży zostały zburzone. Pałac w Żmigrodzie zmodernizowano w XVIII w. Architektem nowego, klasycystycznego skrzydła, był Carl Gotthard Langhans.

W dniu 9 lipca 1813 roku pałac był miejscem spotkania cara Rosji Aleksandra I oraz króla pruski Fryderyka Wilhelm III, którzy wraz z posłami angielskim i austriackim opracowywali plan ostatecznego pokonania Napoleona. Ustalenia przeszły do historii jako tzw. protokół trachenberski lub protokół żmigrodzki.

Pałac został zniszczony w 1945 i nie został później odbudowany. Ocalała jedynie wieża, która została odrestaurowana na zewnątrz. W latach 70. XX wieku dokonano wyburzenia ogromnej części ruin pałacu. Gruz wywieziono, a pozostała część zachowanych ruin stanowi ułamek oryginalnej wielkości pałacu. W 2007 rozpoczęto odrestaurowywanie tejże zachowanej części ruin oraz wnętrza wieży, z wykorzystaniem środków unijnych. Od 2008 pozostałości zamku są zagospodarowane turystycznie.