Kościół znajduje się w środku wsi, po zach. stronie drogi Nowogród Bobrzański – Żagań, na placu otoczonym kamiennym murem. Romańska świątynia, orientowana, została wzniesiona na planie dwóch zestawionych ze sobą brył: jednonawowego korpusu i nieco węższej absydy prezbiterialnej po stronie wsch. Nawa nakryta jest wysokim dachem dwuspadowym, prezbiterium dachem w formie połowy stożka. W kalenicy korpusu głównego umieszczono ośmioboczną sygnaturkę z latarnią, zwieńczoną iglicą z krzyżem na kuli. Od pn. do nawy dobudowano zakrystię, od pd. kruchtę. Obie przybudówki wzniesiono na planach zbliżonych do kwadratu i nakryto dachami dwuspadowymi. Kościół jest zbudowany z kamieni polnych wiązanych zaprawą wapienną, wsch. szczyt nawy wymurowano z cegieł. Dachy kryte są dachówką karpiówką układaną w koronkę. Cała sygnaturkę – jej ściany, latarnię i hełm – pokryto blachą. Zach. elewacje nawy i zakrystii oraz elewacje kruchty są otynkowane. Pozostałe oczyszczono z wtórnych tynków i mają lico kamienne. Rozglifione okna, zamknięte łukiem odcinkowym, ujęte są tynkowanymi opaskami. Elewacje wieńczą profilowane gzymsy. Wewnątrz nawa przekryta jest drewnianym stropem podzielonym na kwatery, dekorowanym polichromią z XVII w., absyda sklepieniem krzyżowo – żebrowym, w kruchcie strop drewniany. Zachował się barokowy ołtarz oraz obraz „Chrzest w Jordanie” pochodzące z XVII w. Po stronie pd. kamiennego muru otaczającego teren przykościelny znajduje się barokowa brama zwieńczona figurą św. Jana Nepomucena, pochodzącą prawdopodobnie z 1715 r. W ogrodzenie wmurowano cztery kamienne krzyże z XIV – XVI w.